GECE OLUNCA

Karanlık !
Masivada yalnızlık.
Bir düş,
Bin düşünüş...
Yastığım dost bana,
Gece olunca.

Bir kalem bir kağıt,
Küçük bir ağıt,
Gökkuşağına boyalı,
Gözlerine yazdığım yazı.
Seni anlattım ranzama.
Ayın gamlı ışığı pncereme vurduğunda.
Konuştum duvarlara,
Gece olunca.

Üç kelime yetermi bilmem,
Sense konu, bu kadarla yetinmem.
Seni çok seviyorum desem,
Anla beni çarem.
Bu gecede sen,
Çıkmadığın gibi akıldan her dem.
Sarıldım gene yastığıma,
Yokluğunda...
Gece olunca.

Son dedim bu gece,
Her günkü başladığım gibi güne.
Aklımda bir sen gene,
Hazırmışım gibi herşeye.
Yıkıldım her lahza.
Sen gelince akla.
Bir düş daha,
Gece olunca.

Kemal AKYÜREK