Sen uyuyan bir güzel
Ben ise sade bir vatandaştım
Hayran kaldım güzelliğine, öptüm dudaklarını
Sen uyanınca yandı tekrar mutfağın ocağı
Yanan; aşkın alevi sandık ona kandık..




Herkes gider de sen kalır mıydın o eşsiz baloda
Yolladılar hayal perilerini
Bak sende rüyalardasın sonunda
Nasıl da dönüşmüştü balkabağı bir faytona
Keşke unutmasaydın ayakkabını
Ayak numaran tutunca bu hayale kandık

  

Zehirli elmayı veren büyücü
Nasılda kıymıştı Pamuk Prenses’e
Yedi cüceler çıktı birden
Söylediler öpünce uyanacak diye
Öptü işte prens
Uyanıverdi prenses
Öpünce can verdiğine kandık

Biz masal değiliz cancağzım
Gerçeğin ta kendisiyiz
Ama;
Ben Pinokyo olayım şimdi
öyle bildiğin masal kahramanları gibi değil
Yalan atayım hep sana
Attıkça her yalanda
Sevgim büyüsün sonsuzluk ummanında