Susuyoruz çoğu zaman konuşmamız gerekse bile,
İki kuruşluk insanlardan üç kuruş etmeyen laflar yiyoruz
Hayat denen kısır döngünün içinde dönmeye çalışırken
Sadece susmamız gerektiğini biliyoruz..
Sıfatı bir yere, maddiyatı bir yere koyarak tartan insanları gördükçe,
İnsanlığımızdan tiksiniyor, başka bir mahlukata bürünüyoruz..
Keşke diyoruz keşke.. eskisi gibi kalsaydı her şey..
Keşke komşu komşunun külüne muhtaç olsaydı da
Paylaşmanın ve muhtaçlığın ne olduğunu yine bilebilseydi..
Kapısını çalmaya korktuğumuz bir toplumun fertleriyiz şimdi
Bayramda el öpmeye giden çocukları öldüren,
Ufak bir tartışmayı cinayetle bitirebilen
Yiğitçe değil, kahpece katleden
Bir toplumun fertleriyiz şimdi..
Yaşanılacak bir hayatı değil artık,
ölünesi bir hayatı yaşıyoruz inadına, aynı toprağa gireceğimiz BU! insanlarla
İnadına yaşayacağız yine de
Çocuklarımıza kalacak kirlettiğiniz bu dünya..