Yine aylardan Nisan
Taşıyıp derin yalnızlığı içinde
Durgun sularda kıyıya vuruyor insan
Bir şeyler var dilinin ucunda
Sustukça tebessümü erteliyor insan
Bence sen sev İzmir’i Ayşe
Bakkal Recep, kapıcı Salih
Buranın Ali’si Fatma’sı aynı İzmir
Şehrin adıyla dönmüyormuş talih
Suretler ayrı insanlar aynı
Bence sen sev İzmir’i Ayşe…
Kordon boyunda yürüyüş yap akşamları
Bornovaya git ara sıra
Sahile ulaş ardından
Bir olta at denize
Mutluluğu tutar belki oltan
Havasını çek içine derin
Bence sen sev İzmir’i Ayşe…
Gökkubbemiz her yerde aynı
Geceleri yanar yıldızlar
Yalanı dolanı, üç kağıtçısı
Karanlık saklayamıyor bunca günahı
Laf aramızda
Ben özledim çok İzmir’i
Bence sen sev İzmir’i Ayşe
Urgan misali sıkar yüreği yalnızlık
Nereye gitsen hep İzmir
Bir fincan kahve sıcak bir tebessüm hasretlik
Birde şen kahkahalı dostlar mekanı
Çözüverip prangaları
Bence sen sev İzmir’i Ayşe
Denizlerde yakamozlar oynaşsın
Konakta güvercinlere yem ver pamuk ellerinle
Vapura bin ara sıra
Göztepe’ye maça git
Selam söyle martılara
Selam söyle Karşıyaka’nın kızlarına
Bence sen sev İzmir’i Ayşe…
(Bir Dosta)