Hani özenle tarardın saçlarımı
Beyaz kurdeleler takardın hevesle
Senin kıyamadığın bir telime
Çok karlar yağdırdılar,
Üşüdüm anne…

Saymıyorum artık beyazlarımı
Korkma aynalara küsmüyorum anne
Sıcacık ellerinle okşadığın çocuk yaşımı
Anıyorum her yeni ak telle…

Ne olurdu ki,
Uzanıp beliklerimi yeniden sevseydin anne…

Yatsaydım dizlerine
Kulaklarımda sesin
(Güzel kızım)
Ben gözlerimi yumsaydım anne…

Özledim seni,
Çok özledim anne…

Küçücük bir taşa takılıp düştüğüm yaz ikindilerinde
Koşarak sana gelirdim ya
Gözyaşlarımı silerdin özenle…
Sarıp sarmalar minik bedenimi
Yarama sevgini basar, bana güç verirdin anne…
Büyüdükçe kayalara çarptım, parçalandım
Tuz serptiler üzerime,
Göz pınarlarım kurudu
Hiçbir kucak yerini doldurmadı anne…

Sen elimden tutarken hayata karşı
Tek başıma kaldığımda öğütlerinle yoğruldum…
Yüreksizlere inat yürekli olmayı,
Düştüğümde sızlanmamayı,
Yeniden başlamanın onurlu savaşını,
Kendimle barışık kalmayı öğrendim anne…

Ne olurdu ki,
Ellerimi hiç bırakmasaydın anne…

Çok koştum peşinden mutluluğun,
Çok yoruldum
Avuçlarımda sızı, başım dik durmayı öğrendim anne…
Gürültüsünden korktuğum yağmurlarda
Çok ıslandım
Titreyen bedenime buz sürdüler
Ben yine de gülümsedim anne…

Usanmadım ben daha
Usandıramadılar anne…

Elma şekeri kokulu masalların yerini
Kekremsi gitmeler aldığında,
Umarsızca tüketenleri gördüm anne…
Emek verirken yaradılışıma
Sabrı gözlerinde okudum…
Ben sen gibi umudu yüceltmeyi,
Karşılık beklemeden sevmeyi öğrendim

Ne olurdu ki,
Hep yanımda, yanı başımda olsaydın anne…

Gün geldi elimden çekip aldılar bez bebeğimi
Büyüdün sen dediler
İnanmadım anne…
Yüreğimde bir çocuk besledim pamuk helva gibi pembe,
Kitaplara sığmayan düşler kurdum sere serpe…
Elimde kırmızı uçurtmam
Gökyüzünü selamladım asi kanatlarımla hür
An dediğin ince fikrin tadını doyasıya yaşadım anne…

Büyümedim ben daha
Büyümedim anne…

Dediğin gibi yüreğimin sesine kulaklarımı hiç tıkamadım
Bir elimde hayallerim bir elimde hayat
Birini diğerinden ayırmadım…
Sevdim, çok sevdim
Değer dedikleri sen gibi değildi
Güldüm, geçtim…
Olmazları kaderimle birleştirip
Saklı cennetin tomurcuklarına filizlendim

Uslanmadım ben daha
Uslanmadım anne…

Yumuşacık öptüğün alnımda yaşanmışlıklarımla
Gözyaşlarımı saklamayı,
Suya yazdığım her kelimeyi
Kararlı adımlarımla çoğaltıp,
Amaçlarımın peşinden koşarken yılmamayı öğrendim anne…

Geceleri ninnilerine sığınırken,
Güne hayır dualarınla başlamanın hasreti dinmiyor…
Her şeye katlanılıyor da
Bir sensiz kalmak içime sinmiyor…
Ne olur,
Ne olur anne
Kokunu, dualarını, sevgini benden hiç eksik etme…

Melek ol tebessüm içir rüyalarımda her gece
Sevgim sende sonsuz
Bunu hiç unutma anne…

****

10 Mayıs 2009
( Büyümedim Ben Daha Anne… başlıklı yazı asli-kaya tarafından 2.07.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu