Aşklar zamana uymuş, tükeniyor bir anda.
Hangi aşk hatırlatır, Leyla ile Mecnun’u.
Biri giderse diye yedeği bekler yanda,
Karışmış yumak gibi bulamazsın ucunu.
Sanala döndü sevda internet çağındayız,
Üç sohbet bir arada bir de der ki özelsin.
Gerçeği arama hiç yalanlar ağındayız,
Yüzünü bile bilmez resminle çok güzelsin.
Böyle miydi eskiden yürekten sevilirdi,
Saman alevi gibi parlayıp sönülmezdi.
Makyajlı yüz değil de saflığı övülürdü.
Söz bir kere verilir anında dönülmezdi.
Mektuplar vardı önce gözyaşıyla ıslanan,
Komşunun çocuğuyla görünmeden yollanan,
Bir tuşa bakar şimdi nerdesinle başlanan,
Sevda kayıt altında açıkları kollanan.
Kızarırdı yüzümüz dikkatle baksa gözü,
Manyetik alan şimdi çekim gücü kuvvetli.
Pır pır ederdi yürek duyunca sevda sözü,
Şimdi ışık hızında gecelik aşk davetli.
Atamazdık yürekten silinmez yıllarca iz,
Artık dost kalınıyor modernlik bunun adı.
Elimiz birleşince sanırdık kötüyüz biz.
Yaşanan o aşkların mazide kaldı tadı