KAÇIŞ
Yolunu kaybetmiş bir yolcu gibiyim
Ne yana gitsem karanlık
İçimdeki nefretin,sahibi bu şehir
Kendi yarattıkların
Ruhlarının zaaflarına yenildi.
Sadıklığın düştü ey şehir
Ve hakikat idam edildi meydanda
Kahrolsun,yaşadığım yer
Ne kadar uzaksın şimdi bana
Güzelliğin çirkine yenik düştü
Kan bulaştı ellerine.
Beni sana bağlayan ne varsa bir bir koptu
Ve katile döndü yanımdakiler
Düne kadar narindin
İnce parmaklı kadın gibi.
Notalara yüklü nağmeli ötüşün
Beni okuyan mezar taşı gibi.
Sonra aniden beliren gece oldun
Sislerin içinden uğuldayan bir ses
Ve düştün ey şehir, gece yarısı terekemden
Binlerce siyah gece bırakarak, zamanın akışında
Kötülüğün büyüsü ürpertir beni
Maziden kalan hatıralar
Bir hırs panayırında korku dolu hayaletler pazarlar.
Şu da geçmiş zaman güzeliydi yerine
Acıyla kıvranan bir ruh kervanını alır rengim
İçimde soluk bir hayalsin artık
Seninle ilgili hayal kurmaktan bile tiksiniyorum
Kaçmak istiyorum senden,yalnızlaşmak
Endişeyle beraber umut olmak
Ve bir yoksul çocuk gibi
Gözlerimi kısarak beklemek son treni
Yitirdiğim bir şeyler var sende
Aşk
Dik durmak
Özgür kalmak
Yetim olmak,dul bulmak
Öksüzü doyurmak,zincirleri kırmak
Adalet olmak,ötekini savunarak
Ve bırakarak gitmek
Bir daha asla fakat senden dışarıda. Abdurrahman örnek
(
Kaçış başlıklı yazı
Abdurrahman tarafından
3.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
