Gel - Dönüşü Olmayan Yolun Yolcusu
/Artık dinlemiyor yaralı kalbim engel
En çetrefilli yoldan koşar adım gel/
Bir gecenin en sessiz anında
Yakamozların düştüğü
Siyah denizlerden
Siyah bir matemle gel
Koyu katmer gecelerde
Zifiriliğe bürünmüşken,
Tüm duygular
Tüm kötülüklerden arınarak gel
Öyle bir gel ki tüm karanlıkları aydınlat
Zifir, sadece saçların kalsın
Öyle bir gece olsun ki dönüşün
Beni aydınlatacak bir tek sen kal.
Ne yıldızlar var olsun
Ne yakamoz dalgalar
Nede ay görünsün
Ay yüzünün ışıltısıyla gel.
Gelince öyle gel ki,
Tüm belalardan uzak kal
Yeni doğmuş bir bebek gibi
Veya günahsız masum bir çocuk gibi gel.
Öyle bir gece gel ki
Sessiz sedasız olsun
Ben korkularımla başbaşa kalmışken
Karabasanlarla sarmaş dolaşken
Sen, şen şakrak türkülerle gel.
Geleceksen eğer öyle bir gece gel ki
Sana hasretken
İlk gün ki kadar seviyorken
Senden daha vazgeçmemişken gel.
Geleceksen eğer
Koyu katmer denizlerden geçeceksen
Tüm kötülüklerden arınarak,
Karanlıkları aydınlığa çıkaracaksan
Hiç bekleme artık gel…
(
Gel - Dönüşü Olmayan Yolun Yolcusu başlıklı yazı
Mehmet Avcı tarafından
4.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.