Online Üye
Online Ziyaretçi
Benim adım Mehmet, Ahmet…
Ben Ayşe’yim, Fatma’yım…
Havin, Keje kardeşim,
Ben Berzan’ım, Şiyar’ım.
Türk’üm, Kürt’üm, Çerkez’im,
Anadolu diyarım.
Sen kimin uşağısın? E bire sahtekârım!
Kime peşkeş çekersin?
Şu aklına şaşarım…
Özerklik hakkım diye;
Bir terane tutturdun,
Vız gelirsin sen bize,
Bekçisiyiz bu yurdun.
Olmuşsun a hu zarım…
Sana taviz verdikçe,
Kudurdukça kudurdun.
Daha dağdan inmişsin,
Meclisime girmişsin…
Sabrımızı zorlama,
PKK’mı ne işsin?
Yeter artık! Yeter be!
İt mi, ot mu, şu beynin…
Adın katliam olmuş,
Bitmeyecek mi kinin?
Sen kimin uşağısın? E bire sahtekârım!
Kime peşkeş çekersin?
Şu aklına şaşarım…
Nice ana kuzusu,
Kimi Türk, kimiyse Kürt…
Her biri birer filiz,
Sense akıldan züğürt…
Pusuya düşen onlar,
Yaktığın nice canlar.
Mayın tarlalarına bir vahşet ekiyorsun.
Etrafını kollayıp, sinsice gülüyorsun.
Sana sempati duyan,
Sanma ki Kürt çocuğu.
Senin gibi olanlar, sen gibi birer kâfir…
Sana alkış tutanlar;
Şerefsizlikte mahir.
Dilimiz de Fatiha, şehit düşen askere…
Şehitliklere astık nice yiğit tezkere.
Kanları kalmayacak!
Yemin ettik bir kere…
İnmeyecek bu bayrak, susmayacak bu ezan.
Hesabı vereceksin;
Cehennemin olacak, odun attığın kazan…
İçimiz acısa da,
Vatan’a askeriz biz,
Mustafa Kemal gibi, kararlıyız hepimiz…
Kurduğun hain plan, elbet kalacak yarım,
Sen kimin uşağısın? E bire sahtekârım!
Kime peşkeş çekersin?
Şu aklına şaşarım…