Online Üye
Online Ziyaretçi
Gönlünü mezar yapıp hicranı yıkıp durma,
Menzilde ayakların birdenbire kaymasın.
Zamanı heder edip hüsranı yakıp durma,
Hislerin, dudağına mâtemleri koymasın.
Ruhundaki güneşle koparttır takvimini,
Neylerin sırlarına yönlendir taksimini,
Çığlıkları yığarak çağırma hekimini,
Mevsimin ağlayarak yüreğini oymasın.
Dilinin peteğine koyma artık şirreti,
Zamanın dibeğine getirttirme cinneti,
Gönlünün kafesine yerleştir nur cenneti,
Yarın mahşerde özün sefalara doymasın.
İnkârları döşeyip hüzün verme hazana,
Hakikat bahçesinde gül kokla kana kana,
Yanlışlara düşerek elem sürme dermana,
Bağbanın, baharları zerk etmekten caymasın.
Çağın ızdırabını söndür şiirlerinde,
Felaketin çığlığı bitsin şehirlerinde,
Mısraların acısı solsun mahirlerinde,
Yolunun tümsekleri kalemine kıymasın.
Pervane’nin kırmayın sevdalı kafesini,
Mevsimsiz ağlatmayın titreyen hevesini,
Bırakın aşkı yığsın, bozmayın nefesini,
Hecelerin özüne kasvetleri yaymayın.