Dağlarından yağ akar, ovaların bal özü, 
Güzelliğin öldürür, “sevmek” olur son sözü. 

Irmakların ne berrak, hayat verir akışı, 
Sanki kilim deseni, sanki heybe nakış’ı. 

Denizlerin bereket, göz boncuğu göllerin; 
Toprakların verimli, amber kokar güllerin. 

Sanadır sadakatim, vefa, boynumun borcu 
Ne top işler sur’una, ne de yıkılır burcu 

Aldırma, zamanla sen; sindirildin, ezildin, 
Boğazımda hıçkırık, düğüm oldun dizildin. 

Bu Millet sahibindir, seni vermez yabana, 
Vatan nedir anlatır, sorsan dağda çobana. 

Gözüm her an üstünde, toz kondurmam başına, 
Binlerce şehit düşer, her bir çakıl taşına. 

Yaşım yetmiş olsa da çağırsalar yürürüm. 
Senin sevdan uğruna cephelerde çürürüm. 

Göz kırpmadan yoluna ateşlere yanarım. 
Hiç çıkmazsın aklımdan, her an seni anarım. 

Seni anlatamam ki anlatılmaz bir şeysin. 
Bazen dertli bağlama, bazen içli bir neysin. 

Memleketim, bal küpüm, seni sevmek zaruret. 
Ben yerine ölürüm, yaşa sen ilelebet. 

01/2011/Konya

Tayyar Yıldırım
( Memleketim başlıklı yazı Tayyar tarafından 30.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu