Gözlerinin sıcağında
Umudu soluduk ey Azra!
Bir annenin tükürüğünde
Bir sır gibi saklı hayat
Can verdi ruhumuza ey Azra!
Kardeşlik bir türkü güftesi
Bestelendi diyar diyar
“Acınız acımızdır
Yüreğimizde yangındır
Van bizim canımızdır
Kalk ve yürü ey insanlık”
Tırlar dolusu umut
Eşyadan ötelerde
Kardeşliğin izdüşümü
Yağıyordu Erciş’e
İlkel cehalet kahroldu
İnsanlığın tohumu
Soğuk suratlardan yol buldu
Tekrar yeşerdi kardeşlik umudu
Adı, rengi, kimliği
Sorulmadı enkazın
Para, kalem ve koltuktan ibaret
İhanet yargılandı
Çarpışan tanrıları ulusların
Kahır yüklü
Bela yüklü
Nefret şimşeklerini çaktılar
Kardeşliği yakmaya kalktılar
Ama enkazdan çıkan bir göz
Gülen bir çocuk
Umudu kuşanan ana
Kadere tevekküllü baba
Tanrılar korosunun sesini kesti
“Görelim Mevla’m neyler
Neylerse güzel eyler”