Sevmek kardelendir,

kardelen gibi olmaktýr,
kardelen gibi hayata kusursuz bakmaktýr,
kardelen gibi buzullarda gülmektir,
kardelen gibi hayata pamuk ipliðine baðlanmaktýr,
kardelen gibi doruklarda oksijensiz nefes almaktýr,
kardelen gibi keskin cilalý kayalara tutunmaktýr,
kardelen gibi ölümüne güneþe boy atmaktýr,
kardelen gibi lekesiz bembeyaz olmaktýr,

Mesele kardelen gibi sevmektir…

Yoksa her yer bize “GÜL”dür …

Ali Özdemir

27.10.2011 – 21:50