Online Üye
Online Ziyaretçi
Yapraksız ağacın iğneli yalnızlığım,
Baharından umudunu kesen ayazlı tomurcuklarım,
Kesesinde saklanan umutsuz kozalarım…
Yükü kaldıramayan suni desteğe muhtaç kırılgan dallarım,
Kireçlenmekten kurumuş, nasırlaşmış arka taşım,
Yosunlaşmış kuzey rüzgârım…
Örümcek bağlamış perdelenmiş güneşim…
Tatlıyken acılanan kararmış yemişlerim…
Yönlerime mıknatıs bağlayan aynasız su birikintilerim…
Tel tel dökülen kuşların yuvasız köklerim…
Acım çok büyük Ey Tabiat Ana !
Acım çok büyük Ey Melike Mikail !
Beni mevsimsiz acılarım ile baş başa bırakın…
Varın gidin…
Ali Özdemir
06.10.2011 – 10:10