Hayat sen çok acýmasýz mýsýn, göstermedin yüzünü,

Yýllardýr sakladýn kendini, nerdeydin bugüne kadar,

Acý üstüne acý, çektirdin dünyanýn çilesini hüznünü,

Bir gülüþümü çok gördün, nerdeydin bugüne kadar.

Neydi benim kaderim, neyle yazdýn, neyle çizdin,

Yazgýmý bir kalemin acýmasýz mürekkebiyle ezdin,

Yetmez gibi birde balyoz oldun üstümde gezdin,

Ezdin yýllardýr ey hayat, nerdeydin bugüne kadar.

Bundan sonra gülsem, kimin gönlünde olurum,

Kimin gönlüne yar, kimin gönlünü doldururum,

Belki de hayat hiç gülmeyecek, sessizce ölürüm,

Azrail’e býraktým çilemi, nerdeydin bugüne kadar.

VUSLAT-I MOR

02.11.2010 – 23:59