Çöle düþtüðünüzde ihya edin serabý,

Gül bahçeleri tekrar þehrimizde toy kursun.

Bülbüller heveslenip yok etsinler gafleti,

Umut güneþi açýp karanlýklarý yaksýn.

Ýþte o an kalplere doldurulsun nur kandil,

Aþka giden gönüller gezmesin sefil sefil.

Gecenin kucaðýndan yakalayýn mehtabý,

Çýðlýk atan kasvetin þahlanmalarý dursun.

Martýlar cevher bulup kopartsýn delaleti,

Deryamýn dalgalarý felaketleri yýksýn.

Ýþte o an kalplere doldurulsun nur kandil,

Aþka giden gönüller gezmesin sefil sefil.

Sürekli acýlarla aðlatmayýn mihrabý,

Secdegahým çabucak hüzünlerimi sarsýn.

Kýzaran dudaklara toplatmayýn cinneti,

Ellerim saadetle huzurlarýna aksýn.

Ýþte o an kalplere doldurulsun nur kandil,

Aþka giden gönüller gezmesin sefil sefil.

Þafaklarým sökerken üzdürmeyin âftâbý,

Caný Ýblisler deðil, nur meleklerim karsýn.

Yürek kafesinizde yaþatmayýn þirreti,

Pervane güllerini hanýn döþüne taksýn.

Ýþte o an kalplere doldurulsun nur kandil,

Aþka giden gönüller gezmesin sefil sefil.