Anlatmadım kimseye yüreğimde sır kaldı
Gizledim ahvâlimin izâhını sakladım
Zevk-ü sefâ sürerken ah û zârım çoğaldı
Düştüğüm akıbetin mizâhını sakladım
Ağladım, şiirlere aşkı yazdıkça yazdım
Mutluluğu ararken sürura mezar kazdım
Gizli sevda derdine düşüp eyvâh eyledim
Hüzünlü yüreğimi derde dergâh eyledim
Anlatmadım kimseye yüreğimde sır kaldı
Saadetle gülerken ah û zârım çoğaldı.
Aşkı gömdüm kalbime ettim feryâd ü fîgan
Şu gönül yarasının cefâsına alıştım
Çıldırdı özlemekten yüreğimdeki tufan
Hayallerde visâlin sefâsına alıştım
Gördüm ki umutsuzluk basmış kara bahtımı
Kömür gözlü cânânım yıkmış gönül tahtımı
Yârdan gelen çileye sabrı silâh eyledim
Hüzünlü yüreğimi derde dergâh eyledim
Aşkı gömdüm kalbime ettim feryâd ü fîgan
Helak eyledi beni yüreğimdeki tufan.
Damla damla acılar dolarken yüreğime
Muhabbetle hû çektim avâre derviş gibi
Hüsrânın kelepçesi vuruldu dileğime
Hamdım, piştim aşkından yakîne ermiş gibi
Beklerken ilkbaharı vuslat güneşim battı
Sevdiğim mahzun koyup firkatiyle ağlattı
Hasretinden zevk aldım doydum, tamâh eyledim
Hüzünlü yüreğimi derde dergâh eyledim
Damla damla acılar dolarken yüreğime
Umutsuzluk kilidi takıldı dileğime.
Ey yokluğu bitimsiz azâp olan sevgili
Gün be gün teessürle ağlayıp taşıyorum
Gönlümün bahçesinde açıp solan sevgili
Hayaline can verip maziyi yaşıyorum
Zamansız ayrılığın yarası ağır oldu
Yanıp kavrulan gönül eleme sağır oldu
Cemâlini geceme doğmayan mâh eyledim
Hüzünlü yüreğimi derde dergâh eyledim
Ey yokluğu bitimsiz azâp olan sevgili
Gönlüme gurbet olup hasret salan sevgili.
Kalbimin otağında bitmez sabrı cemîlsin
Talihimin biçtiği gül yüzlü cezâsın sen
Varlığıyla ufkumu aydınlatan kandilsin
Yangınıma haz veren kor közlü ezâsın sen
Sevdalanmak suç ise seviyorum, suçluyum
Yaşarım sensizliği huzura oruçluyum
Matemin gözyaşıyla nefsi ıslâh eyledim
Hüzünlü yüreğimi derde dergâh eyledim
Kalbimin otağında bitmez sabrı cemîlsin
Karanlık kaderimi aydınlatan kandilsin.
Anla artık meftunca yollarına döküldüm
Coşkun sular misâli ismin ile çağladım
Unuttum benliğimi köklerimden söküldüm
Cisminde yok olmaya varlığımı bağladım
Sıyrıldım ben olmaktan ettin bende tecelli
Perişan divaneyim âlemde adım deli
Özlemin şevkim oldu, coşup semâh eyledim
Hüzünlü yüreğimi derde dergâh eyledim
Anla artık meftunca yollarına döküldüm
Terk edip benliğimi köklerimden söküldüm.
Anlatmadım kimseye yüreğimde sır kaldı
Şu duygu denizimin izâhını sakladım
Yıllandıkça aşkımın ah û zârı çoğaldı
Düştüğüm akıbetin mizâhını sakladım
Gece, gündüz yetmedi seni yazdıkça yazdım
Mutluluğu ararken sürura mezar kazdım
Gizli sevda derdini cana mübâh eyledim
Hüzünlü yüreğimi sana dergâh eyledim
Anlatmadım kimseye yüreğimde sır kaldı
Derinleştikçe sırrım ah û zârım çoğaldı.
27.11.2008
Menderes Oyanık