GÜÇSÜZLER YURDU

Güçsüzler yurdunda “annen” dediler,

Çok utandým gelemedim yanýna.

Tutmadýmý kardeþlerim elinden?

Kýydýlar mý hatýrana, anýna?

Yolum keser yâd ellerin uzaðý,

Gurbet ayaðýma kurar tuzaðý,

Kar üstünde kaydýramam kýzaðý,

Kan lazýmmýþ katamadým kanýna.

Sen ki hepimize pervane oldun,

Neler aramýþtýn þimdi ne buldun,

Neþeyi unuttun, acýyla doldun,

Her birimiz kast eylemiþ canýna.

Buraya her gelen evinden kopmuþ,

Hatice ninenin çocuðu yokmuþ,

Feride teyzenin on tane çokmuþ,

Hiç birisi gelmiyormuþ yanýna.

Torunlarýn akþam seni sordular,

Boþalan odana yatak kurdular,

Yoksun diye kapýlara durdular,

Piþmanlýðý ekliyoruz sonuna.

Koparmýþýz ocaðýndan, yurdundan,

Ayýrmýþýz koyunundan, kurdundan,

Sesin gelmez karlý daðýn ardýndan,

Bu hal böyle yakýþmadý þanýna.

Alacaðýz bu gün seni buradan,

Azgýn nefis kalksýn artýk aradan,

Aciz býrakýr mý seni yaradan,

Hoþ görürsen geldik anne yanýna.

Rabia BARIÞ