Yıl 2011
Aylardan Aralık
Son demleri
Bu yılında
Her yılın olduğu gibi
Demli bir çay tadında
Yudumlanan hayat
Vardıysa yaş kırk altısına
Biberonu çalarmışım
Uyurken kardeşlerim
Bebeğim ya hani
Süt kadar tatlı hayat
İnsan masum süt kadar
Bir kelebek misali
Bir günlük mutluluk
Bazen acı ve hüzün
Yüreğinde hissedersin bazen de aşkı
İçten bakışın derinliğinde
Her gün ayrı bir heyelan
Fay hattında ömürler
Kiminin ağıtı kundağında
Kiminin zılgıtı aşkında
Kiminin akları başında
Sahnede ansızın bir yazı
“Son”
Elveda diyemeden yaşama
El verir mezar toprağına
Gözü açıktır
Geride bıraktığı onca hayale
Yinelenen bir nakarattır hayat
Bir simit ve demli çay
Sabah kahvaltısıyla başlar koşu
Filmi sar makinist
Yaşamım monoton bir maraton
Yılın ilkini bilmem
Ama iki bin on bir de
Hayatı tanıdım anne
Her doğan ölürmüş
Kader böyle diyesiymişl
Hiçbir sevinç gibi
Hiçbir acı da
Ebedi değilmiş yüreğimizde
En karamsar zamanımda
Hep ümit var oldum
Yeni doğan günler
Yeni müjdeler oldu
Yaşım kırk altsında
Umutla bakıyorum inan
Çiçeği burnunda
İki bin on iki yılına