- Bahtsýz genç anne,
Senin hayallerin ne zaman tükendi!-



Kar yaðmýþtý ansýzýn bir yýlbaþý gecesi,
Servilerin üstüne, geyiklerin üstüne…
Sen anneydin hani, dayanamaz aðlardýn,
Karlar altýndan çýkan bir kuþ ölüsüne.
Sen sýcacýk bir kar olup kabirlere yaðardýn.
Ben özenip bir geyiðin kapanan gözlerine,
Ölümü beklerdim her yýlbaþý gecesi.

Kar yaðmýþtý ansýzýn bir yýlbaþý gecesi.
Sen bana buz gibi bir isyanla,
Kucaðýnda ateþten bir kundakla,
Alnýndan sýzan incecik bir kanla çýkýp geldin.
Sandým ki ayaklanmýþ kabirlerden çýkýp geldin.
Sen ölüm deðildin, ah sen servi deðildin,
Sen anneydin hani, durmaz yeminler ederdin,
Ölülerin üstüne, bebeklerin üstüne…
Bir gece ansýzýn üzerime eðildin.
Ýsyan isyan büyüdün bir aþkýn eceline,
Gözlerin Kudüs’tü senin o yýlbaþý gecesi.

Kar yaðmýþtý ansýzýn bir yýlbaþý gecesi,
Takvimler piþman bir miladý gösteriyordu.
Benim içimde saklýydý azizlerin tövbesi.
Yüreðime bir hançer sokumunda inkâr giriyordu.
Sen bir günah gibi karþýmda duruyordun.
Sen bir heyula kadar alacakaranlýktýn.
Dudaklarýn kan çiçeði, susuyor… Susuyordun.
Benim yüreðime inkârý inkâr giriyordu.
Piþmandýn, günahtýn, susuyordun, kalabalýktýn;
Gözlerin Ýstanbul’du senin o yýlbaþý gecesi.

Kar yaðmýþtý ansýzýn bir yýlbaþý gecesi.
Sen annem gibi rüyamda gelip gidiyordun,
Sen annem gibi tertemiz bir kardýn.
Ah, alnýndan sýzan kan kaderinin çizgisi;
Bilirdim, bir el vururdu ve sen aðlardýn.
Sen her isyanýna bende tövbe ediyordun,
Sen bir anne kadar aþka tahammül ediyordun.
Sen annem kadar rüyamda gelip gidiyordun.
Benim içimde yankýlanýrdý rüyalarýn ezgisi,
Ve yýlbaþý gecesi ve yýlbaþý gecesi…