Bu bir sevda öyküsü sonsuzluğa uzanan
Uzun yıllar ardından yalnızlık kaderinse
Sevenlerin türküsü şen olmaz hiçbir zaman
İçinde yanan ateş bir anlık bile dinse
Ne yağmurun tadı var ne de gelse ilkbahar
Yeşerse de tabiat yağmur sağanak inse
Acı bir türkü söyler silinmez hatıralar
Göçmen kuşlar yuvaya bir umut ile dönse
Her sabah uyanınca gözlerindeki nemin
Damlacıklara döner elinin tersi silse
Feryadı figanına susar ettiğin yemin
Coşar birden yüreğin utanır mıydı bilse?
Hele geceyi sorma bir dev olur yalnızlık
Yıldızlara sorarsın mehtabı sana gülse
Siz hiç ayrılmayanlar biter mi bu ayrılık?
Uzanır pencerenden bir de yüreğe gelse
Şafağı gördüğünde dökülen hecelerden
Ezan vakti duandır ah edip geri dönse
Ilık ılık akarsın matemli gecelerden
O rahat uykudayken şafağı gören sense
Gündüz içine doğar ışıldayan aydınlık
Güneş umut demektir aldanırsın nedense
Uçurur göçmen kuşlar umutların bir anlık
O kuşlarla yarışıp umut vuslata erse
MEHMET FİKRET ÜNALAN