561- Güneşe Hasret
Farkına varmadım sanma
Son günlerde bana
Sabah güneşim dargınsın galiba
Bakıyorum da
Şavkını vurmuyorsun bulutlarıma
Gölgeler süzülmüyor
Dağlarımın eteklerine
Tutamıyorum duygularımı
Sıkıştırıyorsun yüreğimi
Her geçen gün
Özlem katıyorsun özlemlerime
Hadi ben sabrederim
Ne olacak benim ağaçlarım
Çalılar arasına saklanan kekliklerim
Toprağın altında ki solucanlar
Yuvasız kalan kuşlarım
Sımsıcak yeşiline hasret
Rengarenk çiçeklerim
Her sabah yavaş yavaş
Sıcaklığın girerken koynuma
Sanki yeni bir güne doğardım
Herkes istediği şarkıyı söylerdi
Kimse kimsenin işine karışmazdı
Bırak şarkı söylemeyi
Komşunun köpeği bile havlamıyor
Bütün millet çekilmiş kabuğuna
Kendi ölümünü bekliyor
Evimin penceresini bir açabilsem demekten
Her gün aynı cümleyi söylemekten
Bıktım usandım be güneşim
Yokluğun çok kötüymüş meğer
Ne vardı sanki
Hafta da bir gün bari
Ayazımın üstüne doğuver
12.01.2012
(
561- Güneşe Hasret başlıklı yazı
Necmi Yaprak tarafından
12.01.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
