Seni sevmek şiir gibi ey sevgili; öylesine ahenkli öylesine ritmik… Seni sevmek şiir

gibi ey sevgili; öylesine edebi öylesine sanatlı…

            Seni sevmek cennet gibi; her türlü güzelliğin ötesinde bir şey…

            Seni sevmek gibisi yok, hamuş!

 

            Sahralarda aradım seni serabımdın benim. Kor kor yanan ruhuma çöl toprağına benzeyen tenime hayat verecek olan abı hayatımdın benim. Bir suya vasıl olma arzusuyla kavrulmuş dudaklarıma değen buselerinin ardındaydım. Teşne olan gönlüme bir damlada olsa dökülecek olan yaşlarının takibindeydim.

Bir yapraktım seni bekliyordum seherde; çiğ damlasını…

Bir sedeftim seni bekliyordum deryalarda;  inci tanesini…

            Yağmur sonrası suya hasret toprağın kokusu nasılsa havada sana hasret gönlüme düşen yağmurların kokusu da hep sen kokuyordu. Şimdi sen kokuyorum buram buram

saçların kokuyorum nefesin tenin. Bir bakıyorum baştanbaşa sen kokuyorum. Baştanbaşa sen açmışım bir süslü ağaç gibi baştanbaşa sen olmuşum.

            Ben sen olmuşum haberim yok, yıldızlar altında şiirler yazıyorum. Çiçeklerin kokusu senden yelin ılgıt ılgıt tenimi okşayışı… Bir ceylanın bakışı… Bir yıldızın akışı… Bir bülbülün şakıyışı…

 

Cennetimsin

Cehennemlerden alan

Gül bahçemsin

Külhanlardan alan

 

Ne zaman bir sırat köpründen geçsem

Elerine tutunuyorum

Gözlerine

Saçlarına

Hayata tutunuyorum

Sana…

 

Çiçekler senden alır kokusunu yalan yok. Çıkınca bahçeye sen gül başını eğer; güzelliğinin karşısında mahcup olur mahcupluğundan al al olur yanakları… İşte gülün renginin hikâyesi…

Papatya seviyor olur ansızın, seviyor sevmiyor hepten seviyor olur. Ağaçlar yapraklarını serer ayaklarının altına. Sarıdan bir halı olur boydan boya. Servi salınmayı öğrenir senden. Bülbül sazenden olur.

 

Sen geldiğinde cennet olur yeryüzü

Sen gittiğinde cehennem…

Bir adı da sendir mutluluğun

Varsan şad olur gönlüm

Yoksan naşad olur ömrüm

Varsan her taraf çocuk cıvıltısı içinde olur

Yoksan her taraf inleyen yaşlı bir kadın kıvamında olur

 

Cennetimsin yaşama sebebim.

Yoksan öleyim.

Varsan yaşayayım

Budur tek hikâyem. Bütün yazdıklarımın menşei budur işte… Söz tasımı daldırıyorum sen deryasına… Her tasta sayfalarıma dökülenler senden gelenlerdir ey en sevgili…

Müsaaden varsa sevmeye devam edeyim seni…

Uğruna gözyaşı dökmeyi…

Yazın kışa dönmesi ters bir bakışınla olur.

Kışın yaza dönmesi de bir gülüşünle…

Gülün açması

Karın yağması

Yelin esmesi…

Bu duygu ikliminde her türlü cereyan senden oluşur, her türlü fırtına senden kopar her türlü sağanak senden sökün eder, her türlü sıcaklık ve aydınlık yine senden gelir.

Müsaaden varsa sevmeye başlıyorum seni…

Yaşamaya bir kelebek nazenliği ile bir kaplan yırtıcılığı ile bir ceylan ürkekliği ile bir gül mahcubiyeti ile bir bülbül avazı ile…

 

Cennetimsin varsan her daim.

Bir bıçağın iki yanı gibi…

Cehennem ensemizde yoksan eğer.

( Seni Sevmek Şiir Gibi başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 15.01.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu