Paranýn çok deðiþik tarifleri yapýlmakla birlikte genelde; ihtiyaç ve arzular ile bu ihtiyaç ve arzular arasýnda köprü vazifesi gören, ihtiyaç ile ihtiyacýn elde edilmesinde deðiþimi saðlayan araçtýr. Ne var ki, insanoðlunun nefsine hâkim olamamasý durumunda çok deðiþik faktörler ortaya çýkabilmektedir. Var olan kudururcasýna dünyaya sarýlýp, daha çok, daha çok diye bilmekte iken, yokluk içindeki ise, yarýný deðil gününü kurtarmak için koþmaya mecbur olur.

Tarihte paranýn kullanýlmaya baþlamasýndan önce insanlar ihtiyaçlarýný trampa usulü ile karþýlamaktaydý. Herkes ihtiyacý olaný almak için elindeki bir malý vermek zorundaydý. Ýnsanlar arasýndaki iliþkilerin geliþmesi ile mallarýnda artma eðilimde olmasýndan dolayý trampa usulünde zorluk yaþanmaya baþlanýnca, kesin olmamakla beraber Firikyalýlar veya Ýyonlar ilk parayý icat etmiþ topluk olup, adýna deðiþik söylemler vererek günümüzde her ülkenin deðiþik isimlendirdiði bir þekle gelmesine vesile oldular.

Firikyalýlar’ýn bizim para olarak lanse ettiðimiz nesneyi onlar zor bulunur bir madde olan keçiboynuzunu kullanmýþlardý. Öyle ki o nesneyi elde etmek için keçinin boynuzu gerekliydi. Onda da bir deðer ölçüsü konulmuþtu. Uzunu büyük para yerine, kýsasý küçük para yerine yani ölçüm kullanarak deðerlendirilmekteydi. Paranýn deðerinin alým gücü ile ölçülürlüðü dikkate alýnacak olursa o günün insanlarýnýn ilk icat ettiði paranýn deðerinin çok yüksek olduðu ortaya çýkar.

Zaman ilerledikçe çok deðiþik araçlar para olarak kullanýlmýþ olup Eski Mezopotamya da, Hititlerde, eski Mýsýr’da bir kýsým madenler ve özellikle kýymetli sayýlan gümüþ gibi maddeler ön plana çýkmaktadýr. Peþinden altýnlar kullanýldýðý görülmektedir. Altýnýn kullanýlmasýnýn nedeni de gümüþ üretiminin fazla olmaya baþlamasýdýr. Altýn ise, zor elde edildiði için her zaman deðerli sayýlmýþ ve sayýlmaktadýr. Hatta define avcýlarýn aradýklarý bu paralar çok deðerlidir. Gerçi eski devirlerde kullanýlan her paranýn tarihsel bir deðeri vardýr.

Evet, para iþte bu evrelerden geçtikten sonra günümüzdeki þeklini almýþtýr.

Bu nesne için çok kiþi canýndan olmuþ, çok kiþi ilahlýk taslamýþtýr.

Yokluk, gerçekten çok zor. Bedenen ve ruhen çöküntünün sebebidir. Varlýðý ise apayrý bir dert. Paranýn para kazandýðý bir ortam içindeyseniz, iþiniz çok zordur. Aklýnýz ve fikriniz ile veya beden gücüyle kazanacaðým diye bir düþünce içinde iseniz iþiniz gerçekten çok zordur. Çünkü bu düþünce ile hareket ettiðinizde kendinizi kurtlar sofrasýnda bulursunuz.

Kazanmak gerçekten çok zor. Hele helal yönden isterseniz bu düzende kazanmaz, sadece yaþamýnýzý sürdürmeye yarayacak kadar kazanabilirsiniz. Aslýnda, asýl olanda bu olmalýdýr. Kazanýp biriktirecek ve biriktirdiklerinizin sefasýný göremeyecekseniz neye yarar kazanmak? Ama insanoðlu aç gözlü, bu aç gözlülüðü ise onu her tür çirkefin içine sürüklemektedir.

Para kimde ise hâkimiyet ondadýr felsefesi düzene hâkim olmuþ, bu yüzden o para denen nesneye ulaþmak için çoðu insan, her türlü yolu kendine mubah görmektedir.

Paranýn yokluðu apayrý bir dert. Hele biraz da borç içindeyseniz ve borçlu olduðunuz kiþi veya kiþiler insanlýktan uzak, sonradan görme ise baþýnýz beladadýr. Evde yýllarca ayný çileleri çekmiþ olan can yoldaþýnýz dahi, size hücum edecek ve huzur denen olguya çok uzak olacaksýnýz. Bu sizde ruhsal çöküntü oluþturacak ve her ne iþ yapýyorsanýz o iþte baþarý þansýnýz azalacak ve huzursuz olacaksýnýz. Bu huzursuzluðunuz da iþinize yansýyýp, sizinle hasbýhal içinde olanlara, çalýþanlara, müþterilerinize ve arkadaþlarýnýza yansýyacaktýr.

Bu kadar stres içinde iken aklýnýz devamlý o para denen illeti yakalama sevdasýna düþecek ve bu düþüþte sizi, hak bildiðiniz doðru yoldan çýkaracaktýr. Siz her ne kadar da sabýrlý olsanýz da bu yoldan çýkýþ kaçýnýlmaz olacaktýr.

Bu tür bir çýkýþý engelleyecek yegâne güç, Allah’a tamamen sarýlmak ve ona daha çok yaklaþmak olmalýdýr. Çünkü bu kâinatýn tek sahibi odur. Eðer ki, siyah bir gecede siyah bir karýncanýn her hareketine hâkim olan Allah’a inancýnýz bir sarsýlýrsa, maazallah iþiniz zordur. Sizin baþýnýza gelen her þeyde bir hayýr aramak mecburiyetiniz olmalý. Bu benim baþýma neden geldi diye kendinizi sorguya çekmelisiniz. Ýþte o zaman, hatayý bulma olasýlýðýnýz artacak ve kendinize güveniniz gelecektir. Mademki insan dünyaya imtihan için geldi; bu imtihandan baþarýlý çýkmanýn yolu sabýrda gizlidir. Siz her ne kadar sabra sarýlýr, niyaz ile de bunu pekiþtirirseniz, mutlu olmanýz daha da yakýnlaþacak ve dünyaya bakýþ açýnýz da deðiþecektir.

Býrakýn kimin neyi ne kadar artarsa artsýn. Bu sizi asla yeise düþürmemelidir. Ýnsanlar; evlat, can, mal, namus ile imtihan olmak zorundadýr. Eðer siz sadece can ile imtihan oluyorsanýz siz kendinizi mutlu addedin. Çünkü can ile imtihanda sizin yapacaðýnýz tek þey sabýr olacak ve size mükâfat kazandýracaktýr. Evlat ile imtihan da, sizin ne kadar malýnýz olursa olsun evladýnýz, topluma zararlý, kendine zararlý, Allah’a isyankâr ise, siz çok þey kazanmýþ fakat onun on katý hatta yüz katý kadar zarar etmiþ sayýlýrsýnýz. Kýyamete kadar beddualar peþinizi býrakmayacaktýr. Mal ile imtihan ise, evet yokluðu zordur zaten makalenin konusu da odur. Size yakýn görünen herkes, size düþman gibi gelir. En yakýnýnýz, hatta karýnýz, çocuklarýnýz bile size yabancý gözle bakar. Ýþte bu yokluk daha kötüdür. Varlýk ise; size bol bol düþman kazandýrýr. Evlatlarýnýz, karýnýz bu varlýðýn bir imtihan için verildiðini bilmezse yine kaybetmiþ olacaksýnýz. Namus ile hayâ ile edep ile imtihan ise size yukarda kaybettirdiðini saydýðýmýz imtihan türlerinin hepsini içine alýr. Hiç mi hiç dostunuz olmaz. Yanýnýza kimse yaklaþmaz. Yaklaþan dahi kötü düþünce içindedir. Toplumdan tamamen dýþlanýrsýnýz. Bu tür bir imtihan þekline ise aklý baþýnda bir insan, hiç katlanamaz.