Sen gittin

Şarkılar düşüverdi ellerimize kaldı anlamsız

Notalar dağıldı ritimler kayboldu hep sahipsiz

Artık nağmeler acı verir oldu perişandır halimiz

Sen gittin

Mısralar küstü bizlere yanaşmıyor artık

Cümleler cebren yazılıyor aciz kağıtlara

Şiirler senin gitmenle yetim ve öksüz kaldı

Bu yüzden şairler içimizde sadece uyuya kalır


Sen gittin

Güneşi ayı yıldızları mateme bir bir çağırdık

Yasımız bir alev oldu dolaştı hep çehremize

Ne matem belli ne halay yanımız belli oldu

Karıştı hislerimiz tozlaştı duygu atmosferlerimiz


Sen gittin

Yağmur nazlana nzalana yağıyor sadece üzerimize

Bulutlar bakmaya bile tenezül vermiyor yüzümüze

Bahçeler çölleşir, çöller ateşleniyor halimize

Rüzgar sadece acıları getirir olur yüreğimize uzaktan


Sen gittin

Uhuvvet zincirimize pasları düşürdü nifaklar

Katlimize ferman biçene, vekaletimizi törenlerle verdik

Uçurumda durunca arkamızda bızı atanlar çoğaldı

Dost ellerimiz düşman eline dönüşüp ateş tutuşturdu

Sen gittin............. Efendim (a.s)
( Sen Gittin 1 başlıklı yazı EnSaR tarafından 24.01.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu