Leyll Ve Hece
Leyll
hüznümün örtüsünde tuhaflaşıyor zaman
ben kadar dil yarası çekiyorum inan
gözlerim kendi endamını kaybetmiş şimdi
hayatın gerisinde oyunlar kimlerin ellerinde
halimden biçare yanım sarkmış kaldırımlara
başı boş duygulara ses vermişim hatıralarımda
avucumda dizdiğim tüm öfkemi ve kinimi saldım
hoyrat rüzgarlara teslim ederek vedamı ediyorum
heybemdeki mektuplar hükmünü yitirmiş
suçlar sokaklarda tahtını sürüyor
erdemlik zindanlarda ömür tüketiyor
yaşamın girdabında kaybedilen insanlık
oyuncaklar kadar şimdi top yekün kırılıyor
boğultusunu avuçlayan çaresizlik sessizlikte
gençlik kundaklanırken mühründe yanık ses var
koşarken ağlayan anne alem içine sancı birikmiş
bu yüzden katiller katlinden yana durmuyorlar
ben miyim avare yoksa hayatmı bende harabe
bir tutam ölüm his ediyorum ecel nefesimde
yağmur damlası olup akamıyorum kendime
Ve tükenişler sabahın haberinden yanadır
Kurutulmuş hislerin damarından pay almışım
benim siluetimden de Kudüs görülmüştür
çarmıhta ise şimdi çocuklar ağlaşıyordur
Leyll ..............
(
Leyll Ve Hece başlıklı yazı
EnSaR tarafından
30.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
