Dört nisan elli dokuz,yarin doğum günüydü

Kırk dokuz yıl sonunda,onun ölüm günüydü

Aşkımızın üstüne,kara bir örtümüydü

Yaşadığım dünyanın,sanki sonuydu o gün

 

Çekildi tüm bulutlar,güneş onsuz parlıyor

İçimdeki ateşi,acep kimler harlıyor

Beş ocak cumartesi,yarin gözü karlıyor

Yaşadığım dünyanın,sanki sonuydu o gün

 

Çok acılar görmüştün,yerin o kadar derin

Çokta saçlar örmüştün,kestiklerim eserin

Bu kanser illetinden,ölüm gerçekten serin

Yaşadığım dünyanın,sanki sonuydu o gün

 

Özüm durmaz ağlıyor,akar yaşlar gözümden

Sular nasıl çağlıyor,korkum yoktur özünden

Her şarkıda sen varsın,çıkan nağme sözünden

Yaşadığım dünyanın,sanki sonuydu o gün

 

Nilgün gibi birisi,ne doğmuştur ne doğar

Hasret onun acısı,Bahattin’i o boğar

Allah’ın kanunudur,sınavını o yapar

Yaşadığım dünyanın,sanki sonuydu o gün

 

Bahattin’im  yok artık,onu bulmam imkansız

Bu yalancı alemde,onsuz her yer mekansız

Koskocaman yüreği,taşıyamam dekansız

Yaşadığım dünyanın,sanki sonuydu o gün

Bahattin Tonbul

4.4.2011

( Yaşadığım Dünyanın başlıklı yazı alacalı tarafından 2.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu