...
kırgınım
ve bunun ne anlama geldiğini henüz bende bilmiyorum..
|İbrahim Tenekeci
...
ben şimdi gelmiyorum ya
zehir zemberek bir kızıllığa uyanıyor düşlerim
içimi içimden soyup
en olmadık zamanlarda akın ediyorum çığlıklanmış korkularıma
şaşkınlıktan dilimi yuttuğumda mesela
ben şimdi öylece duruyorum ya
zevk ediyor büyücüler kahve diplerinde
çok biçimsiz hınçlar büyüttüğünde
yaşamak bilgelik gerektirir diyorlar
oysa bilgeler de ölüyor sonunda
şart mıydı kahraman olmak diyorum
haritalarda kaybolurken masallarımız
cennet hangi sevabıma daha yakın bilmiyorum
ben şimdi susuyorum ya
tinerci çocuklar karton döşeklerinde uyuyorken
en dibinden karanlığın bir ağlamak geliyor
ama ayaz
batık gemilerinizin içinde çırpınan ruhlarınız hala kafa tutuyor
sökülmüş geleceğinize
bizim de karaya vuramayan med-cezirlerimiz
g/örmeye çalışmadığınız heveslerimizden damlıyor
biz iyi insanlarız diye bas bas diretiyorum
öfkenizi hala anlamıyorum
bu kin de nesi manzaranın önünde
anlatın diyorum
bilmek anlamamaktan kötü değil
’kalbin kabı akıldır’
- su gibidir insan dediğin
çatladığı yerden akmak için yol arar durur kendine
yıkmak ister bendini
- öyleyse bu katılık neden
ben yolumu bulurum
kaybolsam da bulurum
önüme barikatlar kurmayın
yeter bağırmayın benliğimde
ve bu kadar çok susmayın
sizi duyamıyorum kibirlendiğinizde
alçak mı oluyorsunuz
gönlünüzü alçaklara indirdiğinizde
ki sessizken daha çok anlıyorum düşüncelerinizi
ama yalandan bozma gerçeklerinizle
çoğalmayın zihnimde
topraklarımda devşiriyorsunuz aklınızı
fakat görüyorum ki
nankörlük etmek için yaşayan adımlarınız var
çok fazla hainlik beslemiyor musunuz damarlarınızın akışkan şahaneliğinde
ben şimdi kanıyorum diye
daraltmayın eksenimi
akbabalar gibi üşüşmeyin tökezlediğimde
yaşlarımı toplarken dağıldım
yaslarımdan tutunmayın
bunlar benim intiharlarım
alacaklı değilim hayattan
en acısız sözcük ölüm artık
yaşamaktan daha yalın
sayıkladığım için
bu kaçıncı tekrar demeyin ne olur
saymıyorum artık lekelenmiş parmak izlerimi
bozgunlara uğrattığım saç diplerimi
yoklamıyorum artık
şiirlerin doğum sancıları için dişlerimi sıkmaktan
imgesiz yaşayanlara inat
rahmini parçalamayı öğrendim cümlelerin
kasımayazında
inceldiği yerden kopamadığında büyür mü insan siluetleri
...
fulya/kasım2011
.
(
Kasım Ayazı başlıklı yazı
Fulya Codal tarafından
3.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
