Kendime...
sensiz bir kentin
pazar sabahıyım bu sıralar.
öyle ki,
merdiven altında huzura yatan köpekler bile şaşkın
seferberlik kargaşasındaki bu hallerinden adamın...
bir keresinde,
belki kurtarmak için mavinin yalanından
sevgili diyordun,
öyle yorgunum ki kendi içimden...
esintili ve soğuk bir İstanbul akşamıydı.
kuzey rüzgarı diyordun sonra
içimde dönen taş plağı es geçip,
buza dönmüş ellere özgürlük vaad ederken...
çığlıklar tükenip, olurda dönersen aşka
bakma sen olur mu
çiçeklerden atlas çıkaran o deli kıza...
yeter ki
haberim olsun sıkılmışlığından
içinde karanlıktan.
toprak ve yıldız
ve istersen uzak hasretlerden taçlar bile yaparım
sen ne yaman susup bakarken,
voltalarımdan yorgun bu şehre uzaktan...
(
Kendime... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
18.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
