Çığlık
Karanlığın doğurduğu o sancıyla,
Zamanın titrek aralıklarına sıkışır acım.
Şafağa bir adım kala,
Doğanın, acımasızlığına saldığım gözyaşlarımı
Toplayıp çocukların avuçlarından
Anne gibi okşarım; yanarım…
Sanki içimde bin yıllık acı saklarım.
Taş kesilmiş bir şehrin girdabında
Koyu yeşil akan kanlar gördüm
Dosta, düşmana, sevdalıya
Çığlıklar büyüttüm içimde.
Yerin yedi kat altından ufak bir fısıltıydı sadece.
Ve, ruhum özgür şimdi
Adımlarını hissediyorum
Biliyorum oradasın, biliyorum çığlıklardasın…
(
Çığlık başlıklı yazı
fusun--ardic tarafından
24.07.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
