İlk Cinayet
Gökyüzü kirletilmemişti henüz,
Yeryüzünde hüküm süren ormanlardı.
Ne birbirleriyle yarışan gökdelenler vardı
Ne de aya fırlatılan roketler.
Dağlar engin,
Okyanuslar sonsuz,
Ormanlar esrarlıydı.
Gezegen eskitilmemişti, yeniydi.
Yaşanılanlar da öyle.
Kan damarlarda gezinirken,
Bir acı duyuldu ilkin,
Açılan damardan kan süzüldü dışarı,
Kan damladı toprağa,
Toprak ağladı.
Cinayet nedir bilmezdi insan,
İnsan öğrendi.
Kardeş kardeşi öldürdü.
Yeryüzü inledi,
Gökler sarsıldı.
Cinayet tüm evrende yankılandı.
İlk cinayet, örnek oldu diğerlerine,
Tüm vebali cinayetin failine…
Ağladı gökyüzü,
Ağladı denizler ve toprak.
Ağladılar Habil’in katline…
(
İlk Cinayet başlıklı yazı
MESUT ÇİFTCİ tarafından
24.07.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
