Avuçlarımı sıkıca
kapatmıştım,
Unutmuşum;
Ellerimin içinde ellerinin
olmayışını
Parmaklarımın arasında,
Sıcak sevgi kırıntılarını
aradım,
Mutluluktan artan.
Bir yumruk yaptım…
Sıkıca yakaladığıma
inandığım her şeyi
Hayal dünyamda harmanladım.
Üşümüştü ellerim
Parmaklarım kaskatı kesilmiş
Kalmamış sıcaklığı sevginin,
Seraplar buz kesmiş…
Kırık cam parçası gibi
görünüyor silüetin
Oysa; ressamın tablosundaki
harika bir eser gibi
Yedi renkte çizilmiştin.
Bu kaçıncı son tren?
Zaman mefhumu yok olmuş
Hangi istasyonda senli
tarihlerdeyim?
Son hatırladığım elimde
tahta bavul,
Senle uzaklara,
Bilinmeyen yerlere gidiyoruz
Hedef ebediyet ülkesi ve son
sefer.
Yerimiz ayrılmıştı
Geç kalmamıştık oysa senle
Kıl payı da olsa yakaladık
diyordum mutluluğu
Buralar ıssız ve bom boş
Ne yolcu var,
Ne yol eden,
Ne gelen var
Ne giden…
Sıkı tut ellerimi! bu artık
Hayatımızdaki son tren
Gamze YAĞMUR.
27.02.2012