Bitimsiz nimetlerle sana bakarken âlem,
Niçin çığlıklarını durmadan yazar kalem?
Dil kasırga mı yığsın, neden estirmez
meltem?
Böyle gidersen bağa fazilet dökemezsin,
Kalbine saadeti kolayca çekemezsin.
Gecelerden korkmuştun; göğe mehtap
döşendi.
Huzurlarım yok dedin; gönle mihrap
döşendi.
Yetim kaldım demiştin; cana ahbap
döşendi.
Böyle gidersen bağda İblis’i bükemezsin;
Kalbine saadeti kolayca çekemezsin.
Koş maksadına doğru, günahlarına dalma,
Yalanlarını dizip zamandan eyvah alma,
Hoyratça isyan edip gönlünden aşkı
yolma,
Böyle gidersen bağa nurları ekemezsin;
Kalbine saadeti kolayca çekemezsin.
Pervane’den ibret al, ör sen de
maksadını,
Rabbim gerçekleştirsin özünün muradını,
Yık artık hasretini, boya dur vuslatını,
Böyle gidersen bağda al güller
dikemezsin;
Kalbine saadeti kolayca çekemezsin.