Canýmm Anneciðim..


þu an sen de belki babama yazýyorsun..
bilmiyorum..
ama ona göre kesin öyle..
gönderilmemiþ nice mektuplarýn var kim bilir..
babam gibi..
ya da yazýlmamýþ nice temenniler..
benim gibi..

Sen beni býrakýp gitmiþsin..
nefret etmek geçiyor içimden..
ama babam buna asla izin vermez,
seni üzmeme..
sana kýrýlmama bile..
onu aðlatmamak için
sana kýzamýyorum
anneciðimm..

babam;
senin onu çok sevdiðine inanýyor,
haklýdýr..
ben olanlara, yaptýklarýna,
býrakýp gittiðine..
babamýn senin hakkýnda anlattýklarýna bakýyorum
inanmýyorum,..
mantýðýma ters geliyor..
nasýl gidebildiðine..
anlam veremiyorum..
böylesine sevip.. böylesine sevilirken..

birlikte olduðunuz süre içinde deðilse bile,
en baþýnda,
ya da ne bileyim en sonunda
samimi olmadýðýný düþünüyorum,
affedemiyorum..
haksýz mýyým..

yalan söylemedinse de,
gerçekleri söylemediðini,
anlatmadýðýný, ya da
kýsaca onu aldattýðýný düþünüyorum..
kýzýyorum..
ne yapayým.. iþte dobrayým, sana benzemiþim ya..
gözlerim yalan söyleyemiyor..
ama babam seziyor..
üzülüyor..
hissediyorum..
üzülüyorum..
























Caným Anneciðimmm

biliyor olmalýsýn;
o hala sana tapýyor,
hala sana toz kondurmuyor..
ben biliyorum..
benden gizledikleri..
bilemediklerimde vardýr tabi..
olmadýk zaman aðlýyor..
aðlamýþlýðýný gizleyemiyor benden..
þimdi bile..
ama o hep öyleymiþ..
o zamandan beri..
senden sonra kaderine darýlmamýþ..
isyan etmemiþ..
hala da sana asla zerre kadar toz kondurmaz..
hala en kutsalsýn onda..

babam hala seninle seviþir..
beni severken de
seni okþadýðýnýn farkýndayým..
çok hoþuma gider..
seni hala mutlu günlerinizdeki gibi yaþatmasý,
anýlarýnýza saygýsý,
hala senli hülyalar kurmasý..

gözlerim sana benzermiþ..
dudaklarým..
saçlarým..
ellerim..
ben seni tanýmýyorum ama..
sýrf babamýn sevgisi için sana benzediðime þükrediyorum..

Caným Anneciðimm
babam senli “özlem”ler üzerine þiir yazarmýþ..
sen bir defa “hasret” demiþsin..
adým “Hasret” kalmýþ..

babam bana hasretim derken..
sana hasretini dile getiriyor..
“hasretimmm”, der
hýzýný alamaz bir daha “hasretimm”,
hasretim derken ardýndan “m” sesini uzatýyor ya..
bayýlýyorumm.. bu ona has bir þey..

ya da bize..
ben de
m ile biten cümlenin, kelimelerin arkasýna
bir m de ben eklerim..
kime ne..
dediðim gibi bu sadece bize ait bir þey..

sen koymuþsun ya
ben adýmý çok seviyorum..
babamý da..
babam seni nasýl seviyorsa,
beni de öyle..
ben de seni öyle seviyorum..
hani her þeyden çok..

her þey ne kadar çok olabilir..
çok ne kadar çok..
merak ederim..
çok bizim sana hasretimiz gibi bir þey.. olmalý..
çok ne güzel..
Canýmm Anneciðimm
ben de
onun gibi sana asla kýrgýn deðilim,
hiç kýrýlmadým bilesin..
bu bizim kaderimiz..
seni nasýl seviyor geçemiyorsak..
kaderimizi de çok seviyor
þikayet etmiyoruz asla..


ben de
onun gibi senin iyi olduðunu bilmek,
senli kaygýlar duymamak istiyorum..
inþallah hep
gönlünce mutlusundur..
bu bize bin kere yeter



























































Canýmm Anneciðimm

ne kadar mutlu olduðunuzu biliyorum..
senin de onu her þeyden çok sevdiðini biliyorum..
aðladýðýný da, üzülüyorum,
benim üzülmemi istemezsin deðil mi..
o zaman sen de üzülme..
sen gülüyorsan
bil ki..
ben de en çok gülenimm

bazen cesaretimi toplayýp, babama
“neden aðlýyorsun” dediðimde
“bilmiyorum canýmm” der..
O “canýmm” derken
sana seslendiðini biliyorum inan..

þimdi farkýna vardým ki..
bunlar sevinç gözyaþlarý deðil,
belki bir mutluluðun bedeli..
böyle aðlamak da güzel,
çok daha güzel..

þimdi daha iyi farkýndayým..
sevinçliyim..
umarým sen de benim gibi acýyla..
mutsuzlukla deðil..
þükranla aðlýyorsundur…
ben sana kavuþmak ümidi ile..
kavuþacaðýmý bilmenin
ümitli olmanýn
sevinciyle aðlýyorum..

Canýmm Anneciðim!!
bir gün bana geleceðini biliyorum..
ama sanki..
bunu babamdan sonraya saklýyorsun..
ben acýlarýmdayken
bana sahip çýkmak arzusundasýn..
ya da ne bileyim
öyle olmamasý senin elinde deðil..

oysa; ben ikinizin de þefkatini..
sýcaklýðý ayný anda duymak istiyorum..
hatta þimdi..
hemen..
çünkü seni çok özlüyorum
çok iþte..

sen annesizliði bilemezsin..
öðrenmeni de istemem..
çok zor Anneciðim..
nasýl desem..
ellerin yokmuþ gibi..
ayaklarýn
ya da gözlerin..
sana gelmemek..
sana sarýlmamak
seni görmemek.
çok zor çok..







Canýmm Annemi.. bana
çok görme Canýmm Anneciðim..
ne olursun..
ne olursun ben de baþka çocuklar gibi
annemin babamýn sýcaklýðýný..
en çok da babamýn sana kavuþtuðunu,
caným babamýn mutluluðunu
görmeyi..
yaþamayý bana çok görmezsin deðil mi..

ben onun acýlarýndayken
sana kavuþmanýn buruk tadýný istemiyorum..
bana hepimizin birlikte olacaðý
senli saadeti çok görmeyeceðini umut ediyorum..






























































Canýmm Anneciðimm

senin de babam gibi
yüksek karakterli biri olduðunu biliyorum..
baþka þeyler de
seni üzecek kýracak bir þey yapmadýðýmý da,
yapmayacaðýmý da..
beni çok sevdiðini de..
seni babam gibi her þeyden canýmdan bile çok sevdiðimi de..
þartlar ne olursa olsun..
senin beni üzmeyeceðini de

adýmýn Hasret olmasý benim suçum deðil..
bunu sen de biliyorsun..
siz bunu zaten biliyormuþsunuz..
bu acýyý yaþamayý göze almýþsýnýz
ben bu yüzden hep kutsadým sizi
cesaretinize gýpta ettim
benim için göze aldýðýnýz,
herkesin yapabileceði þey deðil
ama ne..
bunu bilmiyorum iþte..
ama hayraným..

bu yüzden..
koyup gitmene de,
bu güne kadar ki
þefkatinden mahrumluðuma da asla..
asla sana kýrgýn deðilim..
anneciðim..
Caným Anneciðim benimmm

neden bilmem..
sana saygýsýndanmýþ..
babam sana asla
“dön..”
“gel..”
“gitme” dememiþ..
bu güne kadar ben de demedim..
demeyecektim..

ama þimdi..
ben hepsini diyorum..
hem de binlerce..
sabahlara kadar..
bana gül yüzünü görmeyi, ellerini..
sol göðsünü yasaklamazsýn deðil mi..

sana hasret gitmem umarým..





















Caným Anneciðim benimmm

neden bilmem..
sana saygýsýndanmýþ..
babam sana asla
“dön..”
“gel..”
“gitme” dememiþ..
bu güne kadar ben de demedim..
demeyecektim..

ama þimdi..
ben hepsini diyorum..
hem de binlerce..
sabahlara kadar..
bana gül yüzünü görmeyi, ellerini..
sol göðsünü yasaklamazsýn deðil mi..

sana hasret gitmem umarým..

Benim adým Hasret..
ömrüm Gurbet olmasýn.



Yüzünü görmediðim Canýmm Anneme hasretimm..



Yüzünü bile görmediðin.. Hasret’in..




























II

Anneciðimmm
Canýmmm Anneciðiimmm

demiþtim ya!
ben fýrsat buldukça sana yazacaðým
zaten hep seni düþünüyorum
sen ablama çok düþkünmüþsün..
ablam çok güzelmiþ..
çok akýllýymýþ..

sana benzermiþ.
gür saçlý
dolgun dudaklý
elma yanaklý..
babam onu çok severmiþ..
o yüzden beni istemiþ..

ablamý çok severmiþsin..
ömrünü ona adamýþsýn..
ben çok þey istemiyorum
sadece.. senin yanaðýný okþamak
gözlerine kana kana bakmak istiyorum

bu sana baþka þey düþündürtmesin..
inan boynun bükük deðil..
babamýn dediðine göre
ben de senin gibi güçlüymüþüm..
bana “Cadý” diyor biri..
“papatyamm” diyor..
“aþkýmm” diyor..
“Gülümm” diyor..
güller açýyor yüzümde..
sol yanaðým gamzeli
burnumun önünde bir ben
bir de kulaðýmýn yanýnda

bir gün mektubum eline geçerse..
asla üzülme.. aðlama
geçmezse de..
bil ki bir sebebi vardýr...
biz burada seninle mutluyuz..
biz hep senli hülyalardayýz..
ama yanýmýzda yoksun

yanýnda hiç deðilse ablam var..
ona benim için de sarýl..
ablamý da çok öpüyoruz..
yaramazmýþ..
seni üzermiþ..
bir þey yemezmiþ..








ben hiç yaramazlýk etmem..
babamý hiç üzmüyormuþum
senin gibi güçlüymüþüm..
ama ne yalan söyleyeyim..
bazen yanýmda olsan da
bana da baðýrsan kýzsan...

caným benimde diðer çocuklar gibi dayak istiyor..
…
tadýný bilmiyorum
bu yüzden;
dayak yemekten korkarak yaþayacaðým ne acý..

gýpta ediyorum baþka çocuklara..
babamýn ihtimamý sýkýyor bazen..
çamurlarda oynamak
aç kalmak.. “annem kýzar”
“babam döver”
demek için içim yanýyor..
en büyük çaresizlik..
en acý yoksunluk..
en acý yoksulluk..
annesizlik..
hiçbir çocuk.. annesiz kalmasýn..
hiçbir þey yerini doldurmuyor..


































Canýmmm Anneciðimmm

ben her þeyi biliyorum
hakkýnda..
ama doymuyorum yetmiyor..
yine de defalarca soruyorum..

býkmadan binlerce defa dinlediðim hikayelerinizi.
babam sana sormamý ister
“bir gün sana anlatýr annen
benden bu kadar” der

ben de merak ediyorum
tencerelerde aþ olurmuþ..
babam bunu anlatýrken hiç sonunu getiremez...
güler..
ben en çok bunu merak ediyorum
bilmiyorum..
sana ilk soracaklarýmdan biri bu
babam gülmekten anlatamýyor
sen de gül..
sende gül diye yazdým..

o senin gülmen için
neler
ne olmadýk saçmalýklar yaparmýþ..
þimdi gene gülüyor..
aðlarken..
gözleri dolu doluyken
vallahi..
ne olursun gül anneciðim

dünyada en çok sana yakýþýrmýþ gülmek..
babam öyle der..
ben de en güzel gülenmiþim
sana çekmiþim..
hadi gül..
benim de gülmem için
hadiii
gülümse..
en güzel gülen olayým
sen de
gül ki güller açsýn yüzünde
hadi..

yemin et güldüm diye

















III

Canýmm Anneciðimmm
Canýmmm Canýmmm Canýmmm

yüzün gülüyor deðil mi birtanem..
Annelerin en, ennn.. eeennn güzeli..

neden bize..
bana..
babama yazmýyorsun
bizi aramýyorsun demiyorum..
bilirim
o da asla;
sana sýkýntý vermek,
seni zorlamak istemez..

senli haber..
senden bir konu..
anneannemlerin o taraflardan bir söz açýlsa
yüzü güler..
heyecanlanýr..
hayat dolar..
baþka þey merak etmez ki..

çok görme, yazýk..
onun için de mutluluk bu
görsen çocuk gibidir
nasýl sevinir bilemezsin
haberlerde sizin oralarý duysa
maçlarda bile..
anlamaz ama illa senin takýmýný tutar

olur ki..
galipseniz sen mutlusun diye
bir papatya görsün
hele gül..
kutsaldýr onda her çiçek
sana sunulasý..
ne güzel bu güzellikler..

biliyorum.. o seni çok seviyor..
varýn kavuþmayýn.
ben de sizin gibi sevmek..
sevilmek istiyorumm..
her þeyden çok..
benim için dua et anneciðim..

biz asla kýrgýn deðiliz sana
hiç þikayet etmedik kaderimizden
aksine
kaderimizde varsýn diye þükrediyoruz
yeminle..

gidiþinle de asla kahrolmadýk..
seni getiren kaderimiz ise...
buna þükrediyorsak
gidiþinle de asla yara almadýk..
yoksun diye asla þikayet etmedik
sadece senin sýkýntýda olacaðýn
endiþemizle yandýk..

þikayetimiz..
deðil de kaygýmýz varsa..
senden haber alamamaktan
ya da..
seven herkes gibi;
sevdiðimizin..
senin. mutlu olduðundan emin olamamaktan

aðlýyorsak da asla acýlardan kahýrlardan deðil..
demiþtim ya.. senden sonra
hiç bir þeyden þikayeti olmamýþ babamýn
görsen.. o seninle hep övünür..
inan ben de..
çünkü seni çok seviyorum

“canýmm”
“papatyamm” der
ben senin adýný “papatya” sanýrdým bilir misin
sen ona "gülüm" dermiþsin
koparýlmasýna izin vermez ama
sarýgülleri çok severmiþsin..
þiirler. yazarmýþsýn
türküler yakarmýþsýn..
“Birgün tak ederse cana bu hasret,
Sen çaðýr ben koþar gelirim gülüm,
Çýkmaz ise bu can bu tenden elbet,
Seni bir gün sarar ölürüm gülüm..."

bu nasýl güzel bir sevdadýr ki..
hiç kavga etmemiþsiniz onca zaman içinde..
bunca acý veren sýkýntýya raðmen..
bir kez bile teslim olmamak çaresizliðe..
büyük aþk..

ne kadere kahredersiniz
ne birbirinize sevginiz azalýr..
ne bir beklenti..
ne de biriniz ötekinden gocunur..
ne kutsal bir sevgi bu..
kim böyle sevmek sevilmek istemez ki

kim böyle sevilmek
kim böyle sevmek istemez ki
ben istemeyeyim..
ömür verilir vallahi..

sen de aðlamayasýn,
asla aðlamayasýn Caným Anneciðim..
babacým “O’na her þey yakýþýr
bir tek hüzünden baþka" derdi..

o yüzden þýmarýklýk edip aðlasam bile tahammül edemezdi..
hayatýnda en katlanamadýðý aðlayan çocukmuþ..
ben hiç aðlamam
ben onu hiç üzmüyorum..
seni de üzmeyeceðim..

sen de; lütfen bizde dahil
kimsenin seni üzmesine izin verme olmaz mý
gerçekten..
senin üzülmene katlanamam
seni üzeni sen de olsan affedemem!






























Canýmm Anneciðimm

babacýðýmýn dediði kadar güzel misin gerçekten..
o sana taparmýþ ve
güzelliðin üstüne seni býktýrana kadar övgüler yaðdýrýrmýþ
sen "bili-yo-ruum" dermiþsin
haa
bir de "abartma"
güzele güzel demek ne güzel..
ve babam ne kadar þanslý..

o seni kýyamaya kýyama seyredermiþ..
sen uyurken bile..
gözlerini kýrpmadan
bir an bile baþka yere bakmadan
gözlerine baksa
dudaklarýný özlermiþ..
ellerini okþasa
saçlarýný..

inanmýyorum
olur mu böyle bir þey
dediðin gibi abartýyor deðil mi..
hiç kimse o kadar güzel olamaz..
kimseler böyle sevilmez..
sevemez..

haa bir de bu gözleriyin gülüþü varmýþ
onu aþýk eden
en mutlu eden
“gül” diye tebessümün için yalvarýrmýþ sana
biliyorsundur..
hala buna dua eder..

“cadýydý” der
mahsustan mý gülmezdin
insan nasýl dayanýr kýz böyle sevilir ve yalvarýlýrken
insan sevdiðini yalvartýr mý
ama ben bu konuda da seni aratmýyorum ona..
hiç üzülme.. kývrandýrtýyorum valla
ama o sen üzülmüþsün gibi kahroluyor
kýyamýyorum.. “þakaydý babacan” diyorum
sarýlýþýyoruz sýmsýký..

o seni hep kutsal biliyor
o sana hala tapýyor
yemin ederim..

lütfen gülmeni esirgeme ondan

ben de hep güleceðim sen güldükçe
senden daha, daha çok
mutluysan en mutlu olacaðým
söz
aðlama..
aðlamayacaðým..
asla
asla aðlamayacaðým..

yeter ki bileyim..
güzeller güzeli Caným Anneciðim
mutlu..
her þey gönlünce güzel olsun
sen güzellikler içinde en güzel ol..
bir de
“geleceðim” de
Gel..
GEELLLL!!!

seni canýndan bile çok seven
her þeylerden.. herkeslerden çok özleyen..
en Hasret’in..




IV

Canýýýmmm Anneciðimmm

seni nasýl özledim bilmezsin..
ben de bir resmin olsa..
seni öyle hatýrlardým..
rüyalarýmda seni hep öyle görürdüm..

ama þimdi..
televizyonda gördüðüm her güzel kadýný sen sanýyorum..
soruyorum..
babam “hayýr yavrum” diyor..
“-annen çok daha güzel”..

iþte o zaman þaþýrýyorum..
güzellik nasýl bir þey..
sordum, bu defa
“-güzellikkelimesi anlamýný annende buldu..”
memnun
“-kimse annenden daha güzel olamaz..” dedi

bir de televizyonu yasakladýk kendimize..
hep acýklý bir þey oluyor..
ya anneler çocuksuz..
ya çocuklar annesiz kalýyor..
aðlýyorum..
zaten beni baþka þey aðlatmaz..

ama sen hiç üzülme olmaz mý..
benim üvey annem yok..
ben kimsesiz deðilim
hiç kimse beni iteleyip, kakalamaz..

hatta benden büyük çocuklar
benim oynamam için oyun kurarlar..
oðlanlarla top oynarým..
kimse bana acýyýp, kollamaya kalkmaz..
herkes hep çok sever beni..

herkes anam babamdýr..
herkesin kardeþiyim
sadece anne sütünün tadýný kokusunu bilmiyorum
iþte o sensin.. kimse ben de yerini tutamaz..

kimseleri emmemiþim.. çið süt emmemiþim..
süt kardeþim yok iþte..
herkes emdirmek istemiþ..
emmemiþim..nedense..










bu gece kaldýrdý babam
aðlamýþým..
çok terlemiþim..
senden mektup alýyorum rüyamda

bomboþ bir zarf
bir resim
bir öpücük
bir dudak izi koyamaz mýydýn..

"üç aya geleceðim..
seneye yaza,
okullar açýlmadan, ya dabayrama
beþ seneye geleceðim" diyemez miydin..

beklerdim ömür boyu..
ne zaman kapý çalsa..
ne zaman telefon..
ne zaman bir mektup
sensin sanýyorum

bir mektup yollayamaz mýsýn
bir kaç satýr
bir kaç kelime "anne"
..

adý gibi
Hasret
































V

Canýmm Anneciðim..


Canýmmm..
Canýmmm
Bilirmisin bilmem
Biz hep seninleyiz..
Soframýzda her zaman yerin vardýr
Her zaman bir tabak
Elele yürümüþsek kýrlara, baða.. bahçeye
Mutlaka çiçek toplamýþýzdýr sana
Kýyamaya.. kýyamaya

Bak þimdi..
Kim ne derse desin
Ýnan mýyorum uzaklarda olduðuna
Kimse senin için "öldü” demedi ama;
Gel sen, bir de bana sor
Her mezarý senin sanýyorum
Durup dua ediyoruz yakýnlarýndan geçerken
Gidip kucaklamak geçiyor içimden
“anneciððiiimm” diye sarýlmak her mezara

Babamýn bana gerçeði anlattýðýndan
emin olamýyorum
Senin hakkýnda bir þeyleri gizlediðini düþünüyorum..
Herkes bu yalana iþbirliði yapýyor
Ýþte o zaman nefret etmek geçiyor içimden
Sen de çýkýp gelip bir þey demiyorsun
“yavruummm” diye
Sýmsýký
Sýmsýcak
Kucaklamýyorsun

Nasýl içim gidiyor bilsen
Birilerini gördükçe
Annesinin yanýnda çocuklar
En çok da ne biliyor musun
Annem de bana baðýrsa
Çimdiklese bir yerimi
Annem bekler diye
Oyunu unutsam ben de..

Daha bu günden
Eliþi çeyizlerime baþlansa
Bana kazak örsen sýrtýmda kolumda ölçü alýp
Zorla ilaç içirsen
Zorla aðzýma bir þeyler týksan..
Sen beni döverken ben de
Anne anne diye aðlasam

Kuþluk babamla Karþýbaða gittik ya
Babam senli fallar açtý bobaççalardan
“-seviyor” çýktý
Ben de açtým..
“gelecek.. gelmeyecek.. gelecek”
“-gelmeyecek” çýktý anneemm
Hýçkýra hýçkýra aðladým

…
.
..














Babam söz verdi “gelecek” diye
O beni hep kandýrýyor..
Sen de
..











Sen beni aramadýkça..Yazmayacaðým..Gelmeyeceksen..sevmeyeceðim