Karanlık
günlerin beyaz gülü
Milli
ruhun sembolü
Sevdası,
vatan
Muradı
istiklal, kalemi şiir
Hece
hece, mısra mısra
Çölde
Mecnun hasrette Leyla
Kuruyan
dudaklara yağmur
Yurduna
şeyda
Büyük
insan, büyük deha
Yarıyor
yırtıyor karanlıkları
Özgürlük
çağırıyor yurduna
Çanakkale’yi
haykırıyor dünyaya
Şehitleri
yaşatıyor an be an
Arz
ediyor iman, gücünü cihana
Bayrak
bayrak, sevda sevda
Büyük
insan, büyük deha
“Korkma
sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak”
“Sönmeden
yurdumun üstünde tüten en son ocak”
“O
benim milletimin yıldızıdır parlayacak”
“O
benimdir o benim milletimindir ancak.”
Böyle
sesleniyor milletine
Güç
alıyor bayrağından
Destanlar
yazıyor şanlı tarihine
Hür
olmak, hür yaşamak istiyor
Hürriyettir
Akif in emeli
“İstemez
mabedinin, göğsüne değsin namahrem eli”
Bağımsız,
Türkiye dir, onun gönlünde yatan
Şahittir
şu ezanlar, şühedanındır vatan
Çanakkale’dir,
bir kalbin attığı yer
Çanakkale’dir
şehit, güllerinin açtığı yer
Haykırır
yüreğini afaka
Büyük
insan, büyük deha
Kükrer
dizelerinde Akif
“Hangi
çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım”
Öyle
ya Türk milletine kim zincir vurabilir
Kara
günler, gerilerde kalmıştır
Savaş
istemez. Akif işgal asla
Yeni
bir istiklal marşı, yazılsın, istemez
Huzur
ister, barış ister, sevgi ister
Böyle
söyler milletine, böyle seslenir
Kaleme
döker yüreğini
Haykırır
sonsuza değin
Gelmeyecek
der
Gelmeyecek
kara günler bir daha
Büyük
insan
Büyük
usta, büyük deha
Rabia
BARIŞ