Ah deniz!.. Güzel deniz!.. Hatıralar gözümde
Canlandılar… Bu yüzden, kor yanıyor özümde…
Dalgalar raks ediyor, yakamozlar içimde
Yüreğim köpürüyor tarif olmaz biçimde…
Sen, kumsalda uzanan bir “denizyıldızı”ydın
Siluetin gördüğüm; belki “denizkızı”ydın…
Yakamoz!.. Ay ışığı!.. Dalgalar tutuşmuşlar,
Sanki sahilde canlar can ile buluşmuşlar...
Ve mehtap!.. Ardı sıra geliveren sessizlik…
Ve sen yoksun yanımda, çok dokundu sensizlik…
Evet; Sen bu sahilde kızıydın denizlerin,
Ey deniz; sevdamıza şahit oldu gözlerin…
Ah nasıl da güzeldi gurubu seyretmesi
Bir sevda türküsüydü, dalgaların o sesi…
Tekneler dizilmişler, sevdalılar yan-yana,
Ben ve deniz sevdalı, buluştular can-cana…
Kuşattın deniz gibi; ben sende bir adayım
Yelken açtım bahrında, yüreğine adayım.
Yol alayım katrende martılar peşim sıra,
Sahile çıkar beni, kavuştur gizli sır’a…
Hasretlik dalga dalga… Ben ve deniz hastayız,
Bir sevdanın peşinde, ikimizde yastayız…
O ıslak kumsalında bizi güneş kavursun,
Fırtına kopsun artık, dalgalara savursun…
“Mavi iklimler” gelsin, kuşatsın, sarsın bizi,
Sımsıcak yüreğinde, saklasın ikimizi…
Gözlerim ufka bakar… Bilmiyorum, nerdeyim?
Anladım, herhalde ben; “Mavi iklimler”deyim!..
MEFTUN