Yine sarýya yüz tutmuþtu yapraklar. Tatlý tatlý esen rüzgarlarda dans ediyordu aðaç dallarý. Ortalýðý yakýp kavuran sýcaklar son vedalarýný da yapmýþtý þehre. Ilýk bir esinti vardý. Yazýn coþkusunu ihtirasýný dindirmek için, insanlarýn yüreðine üflüyordu adeta. Tatiller bitmiþ, deniz sefalarý son bulmuþ, yeniden “hayat” baþlamýþtý.

Gün dönmüþ, akþam yaklaþmýþtý artýk. Servet Bey okul kenarýnda zorlukla bulduðu boþ alana aracýný park edip uzaktan kumandasý ile kilitledi aracýný.Þöyle bir kravatýný düzeltip usul adýmlarla okul bahçesinden içeri girdi. Okul bahçesinde koþuþturup duran çocuklar, bildik bol kahkahalý, neþeli  haykýrýþlarý kulaklarý çýnlatýyordu. Saðýnda solunda koþuþturup duran çocuklarýn arasýndan sýyrýlýp, köþede bulunan devasa çýnar aðacýnýn yanýna gelip beklemeye baþladý. Saatine baktý. Biraz erken gelmiþti galiba. Daha on, on beþ  dakika vardý zil çalmasýna. Sararan yapraklar birer birer ayak uçlarýna dökülüyordu. Üç gün olmuþtu okullar açýlalý. Eylül ayý ortalarýydý. Geçen yýl ilköðretime yeni baþlamýþtý kýzý.Geçen yýlki servisten hiç memnun kalmamýþtý. Bu yýl serviste ayarlayamamýþtý daha. Kendisi alacaktý kýzýný okuldan. Aslýnda semtlerine yeni bir okul yapýlmýþtý.Çok da yakýndý evlerine.Servise falan da gerek kalmazdý. Çocuk yürüyerek bile gidebilirdi. Ama öyle deðildi iþte. Geçen yýl kýzýný bu öðretmene yazdýrana kadar neler çekmiþti. Okul müdürü ile görüþmüþ, Milli Eðitim’den birkaç arkadaþý araya sokmuþ, çeþitli taassuplarda bulunmuþtu. En sonunda okula yüklüce bir baðýþ yapmýþ, ancak o þekilde kýzýný bu öðretmene yazdýrabilmiþti.Ýlçenin ileri gelenlerinin, ilçenin en zenginlerinin çocuklarý, hatta okul müdürünün çocuðu bile bu öðretmendeydi. Torpilliydi bu öðretmen. Okulda ilk üç dereceye giren öðrenciler hep bu öðretmenin sýnýfýndan çýkmýþtý yýllardýr. Deneme sýnavlarýnda bu öðretmenin öðrencileri hep öndeydi, hep bir numaraydý.

Yeniden baktý saatine daha vardý beþ dakika.

--Merhaba Servet Bey? Sesin sahibine döndü. Kenan Öðretmendi. Bu yýl o da ikinci sýnýflarý  okutuyordu.

--Merhaba Hocam. Dedi aldý selamýný. Kendisinin iþ yerine gelmiþti bir vesile ile, orda tanýþmýþlardý. Kenan Öðretmen 1,65 boylarýnda zayýf, 40 yaþlarýnda, ince býyýklý, saçlarý iyiden iyiye dökülmeye yüz tutmuþ, sessiz kendi halinde bir öðretmendi. Sýnýfýnýn genel seviyesi pek düþük olmamakla birlikte, okul birincileri ikincileri onun sýnýfýndan çýkmazdý genelde. Ama onun öðrencileri ve velileri arasýnda farklý bir bað olduðunu duymuþtu birkaç kez. Kenan Öðretmen;

--Hayrola, çocuðu mu almaya geldiniz?

--Evet, maalesef servis ayarlayamadýk daha.

--Sizin semte yeni bir okul açýldý, pek çok sosyal aktivite alanlarý da yapýlmýþ duyduðuma göre, yeni sýralar, yeni malzemeler.Oraya alsaydýnýz çocuðu.Servet Bey, hemen yüzüne itiraz mimiklerini ekleyip, kendinden emin bir þekilde;

--Olur mu hocam. Benim bir tane kýzým var. Geçen yýl onu bu öðretmene yazdýrabilmek için neler çektim.Dünyanýn da baðýþýný yaptým okula. Bu öðretmenin öðrencileri her yýl ilçede ilk sýralarý paylaþýyorlar.Ardýndan Kenan Öðretmeni baþtan aþaðý bir süzdü.Devam etti sonra;

--Hocam öðretmen var… Öðretmencik var… Sustu Kenan Öðretmen. Bakýþlarýný kaçýrdý Servet Bey’den. Sonra tekrardan döndü Servet Bey’e. Gözlerini gözlerine dikip, her zamanki o yumuþak insanýn ruhunu okþayan ses tonu ile anlatmaya baþladý;

--Servet Bey ben 17 yýllýk öðretmenim. Biz genelde öðrencilerimle son derslerde Türkçe, Matematik, Coðrafya dersi yapmayýz. Sohbet ederiz.  Bizim her gün bir konumuz vardýr. “Sevgi”  “Saygý” “Hoþgörü” “Dürüstlük” “Cömertlik” “Vefa” . Benim çocuklara verdiðim ödevler içinde öðretimin yanýnda eðitim mutlaka bulunur. Örneðin bugünkü ödevleri, çarpým tablosundan dörtlere kadar ezberlemek ve anne ve babalarýna “Seni Seviyorum anneciðim” “Seni seviyorum babacýðým” demek. 

Kenan Öðretmenin bakýþlarý Servet Beyin gözlerinin içinden taa aklýnýn derinliklerine kadar inmiþti. Yüzündeki ifade deðiþmiþ, aklýna bugüne kadar bilmediði baþka baþka þeyler hücum etmeye baþlamýþtý.

Zilin sesi yankýlandý bu arada. Servet Bey müsaade isteyip ayrýldý yanýndan. Kýzýný alýp, arabasýna bindi. Kenan Öðretmen ile öðrenci ve velileri arasýndaki o baðý daha iyi anlamaya baþlamýþtý.Baþka bir öðretmendi bu. “Baþka” düþünceler ile usul usul evinin yolunu tuttu.