Güneş Olup Isıtabilsem Dünyayı
Umutlar isyanda, umutlar onda
Düşer gideriz bilinmez yollara.
Bağlanmışız el pençe divanda,
Kendinden habersiz şol kullara.
Hak nasip eylese şimdi,
Meyveler dolsa kuru dallara…
Bahar geçti, yaz geçti,
Sıradan girmiştik kışa kaldık,
Çözüm olabilsem umutsuz kullara.
Omuzlarıma kar yağıyor lapa lapa…
Yazı beklerken kapıda kaldı gözlerim
Hava buz gibi, ateş yok, alev yok,
Dumanda boğuldu umutlarım.
Ufkumda beklediğim arzular,
Yerini karanlığa bıraktılar.
Alacakaranlık gökyüzü,
Ay ışığına hasret gözlerim.
Hüzün çökmüş gölgedeki insanlara.
Zifiri Karanlık beşeri alem,
Umutsuz hayallerde yarınlar.
Mevsim kış, hem de kara kış,
Üşüyorken tüm insanlık,
Güneş olup ısıtabilsem dünyayı…
Ahmet SARGIN
Yozgat Şairler Yazarlar Birliği Dernğ. Başk.
(
Güneş Olup Isıtabilsem Dünyayı başlıklı yazı
Ahmet SARGIN tarafından
21.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
