Sevgi duygusunun Allah'a deðil, yarattýklarýna yönlendirilmesi þirki ortaya çýkaran önemli bir neden. Özellikle kadýn-erkek arasýndaki "romantik" iliþki, insanlarý þirke saptýran en önemli konulardan biri.

Romantik sevgi anlayýþýnda sevgililer, birbirlerini Allah'tan baðýmsýz varlýklar olarak görür, Allah'a olan sorumluluklarýný birbirlerine karþý yerine getirir ve Allah'a duymalarý gereken aþký birbirlerine karþý hissederler. Sabah gözlerini açtýklarýnda, o gün de uyandýrarak kendilerine yeni bir fýrsat vermiþ olan Rabb'lerine þükretmek yerine, birbirlerini düþünür, birlikte olmayý hayal ederler. Gün içinde Allah'ý deðil, birbirlerini anarlar. Allah'ý hoþnut etmek yerine birbirlerini hoþnut etmeye çalýþýr, Allah ve din için deðil, birbirleri için özveride bulunurlar.

Bu ruh halindeki kiþiler birbirlerini adeta ilah edinirler. Zaten bunu kimi zaman kendileri de itiraf ederler. Birbirlerine "taparlar", "nereye baksalar onu görürler", her yerde "o" vardýr, "hep onu düþünürler"... Oysa tek tapýlacak, nereye bakýlsa görülecek, her an düþünülecek olan göklerin, yerin ve insanlarýn da sahibi olan Allah'týr.

Yaþanan aþk, platonik dahi olsa Allah'ý unutturuyor, Allah'ý anmaktan alýkoyuyor, Allah aþkýna tercih ediliyorsa -kadýn ya da erkek- böyle bir aþk yaþayan kiþi, þirk içindedir. Toplum ise bu gibi aþklarý çok normal görür. Hatta kaynaðýný Allah aþkýndan almayan bu romantik aþký yaþama konusunda, "aþk yaþamaktan korkmayýn", "koþulsuz sevin", "duygularýnýzý bastýrmayýn"  gibi telkinlerle cesaretlendirerek insanlarý þirke sürükler.

Romantizmin, insanlarýn gerçekleri görmelerini, yaratýlýþ amaçlarýný ve ahireti düþünmelerini engellediðini bilen þeytan, bunu kullanmaya çalýþýr. Kendi dost ve yandaþlarýný, yoðun duygusallýk telkini verecek þekilde yönlendirir. Televizyonlarda yayýnlanan aþk filmleri ve özellikle dizi filmler, duygusallýðýn hemen her evde bulunan en etkili telkin yöntemleridir. Ýzlenen filmlerde konu romantik aþk, romantik aþk üçgeni, romantik yasak aþk üzerine kuruludur. Hatta telkin öylesine yoðundur ki, "ruhlarýnýn sonsuza dek birlikte olmasý" için birlikte intihar eden iki aþýðýn aþký, büyük takdir görür. Ya da filmdeki oyuncunun aþký uðruna kendini öldürme sahnesi, izleyenleri gözyaþlarýna boðar. Tüm bunlar, duygusallýðýn insan aklýný ve þuurunu ne denli kapadýðýnýn kanýtýdýr.

"Aþk", "romantizm", "saf ve temiz duygular" gibi sözlerle masum gösterilen bu duygusal aþk, yüceltilip teþvik edilir; hatta bu aþka kutsallýk atfedilir. Özellikle gençleri etkileyen bu duygusallýk telkinleri Allah'ý ve Allah aþkýný tanýmayan, imaný bilmeyen, þirk koþmayý yaþam tarzý edinmiþ insanlar ortaya çýkarýr.

Bu tarz iliþkileri yaþayan insanlarýn çoðu, doðru yolu gösteren Kur'an yerine, toplumdan aldýklarý din dýþý, çarpýk telkinlere uygun davranýþlar sergilerler. Birçoðunun, içinde yaþadýklarý þirkten haberi dahi yoktur.

Oysa þuursuzca bu þirk içindeki sevgiyi yaþayan insan, "... Bir suçlu-günahkar, o günün azabýna karþýlýk olmak üzere, oðullarýný fidye olarak vermek ister; Kendi eþini ve kardeþini..." (Mearic Suresi, 11-14) ayetiyle bildirildiði üzere, ahirette kendisini kurtarmak için eþini fidye olarak vermek isteyecektir. O an þuuru açýlacak, görüþ gücü keskinleþecek ve Allah'ýn vaad ettiði azabýn gerçek olduðunu görecektir.

Müminin aþký ise saf, duru, samimi ve nurludur; kalpte ferahlýk oluþturur. Sevdiði ama yitirdiði hiçbir þey için üzülmez, acý çekmez. Allah'ýn imtihaný olduðunun ve O'nun, dilediðinde verdiklerini geri alabileceðinin bilincindedir. Ýsyaný deðil, imaný seçtiðinde Rabb'i ona bu dünyada da ahirette de sonsuza dek pek çok güzel sýfatýyla tecelli edecektir. Ýþte bu sýrra ve gerçek imana ulaþan mümin, karþýlaþtýðý hiçbir durumda acý ve üzüntü yaþamaz.

Müminlerin sevgisi, Allah sevgisinden kaynak bulur. Çünkü çevresindekiler baðýmsýz varlýklar deðil, Allah'ýn tecellileridir. Ve mümin yalnýzca Rabb'i için sever.