Online Üye
Online Ziyaretçi
Kadın evin temeli, binanın köşe taşı,
Ama bahar gibidir, değişir saat başı,
Vahada su gibidir, gönül’e akar bazen,
Çölde güneş gibidir yakar, kavurur bazen.
Zemzemdir, hayat verir, susadığın zamanda,
Yüzmeyi bilmiyorsan, boğar seni ummanda.
Yağmur olur, tarlana berekettir sanırsın,
Onun asıl yüzünü sel olunca tanırsın.
Bazen hırçın bir deniz, durgun bir göl,bazan da,
Sakın ona yaklaşma, sakin olduğu anda.
Bir çiçek olur bazen, kokar buhurdan gibi,
Rengine aldanırsan yakar ısırgan gibi.
Kedi gibi munisse aldanma duruşuna,
Panterleşince filler dayanmaz vuruşuna
.
İnanmış gibi durur işine geldiği an,
Tilkiden de kurnazdır yeri geldiği zaman.
Bazen bir hemşiredir, bazen müşfik bir ana,
Hain olmak isterse taş çıkarır yılana.
Bazısı şarap gibi, yıllandıkça tatlanır,
Bazısı sirke gibi ,ekşiliği katlanır.
Ayva gibi olgunu, tatlanır ağızında,
Hamı bir düğüm olur, takılır boğazında.
Razzakı üzüm gibi, kurusu var, yaşı var,
Öyle bir madendir ki, elmas’ı var, taşı var.
Trabzon hurmasıdır, burukça olur hamı,
Olgunu ise baldır, sanki cennet taamı.
Bazen daha tatlıdır, en lezzetli hurmadan,
Bazen de yiyemezsin, ceviz gibi, kırmadan.
Bazen bir ana olur, yavruya verir canı,
Bazen de hayatından usandırır insanı.
Ekserisi şekerdir,bazıları acıdır,
Ne kadar zemmetsek de başımızın tacıdır.