Online Üye
Online Ziyaretçi
Yoktu…
Aydınlık yoktu senden önce.
Gözlerime düşen her ışık karaydı
Solgundu sabahın yüzü
Senden önce sabah yoktu.
Yoktu…
Heyecan yoktu senden önce
Efkâra ve derde bürünmüştü mesailer,
Yoktu…
Bekleyiş yoktu senden önce.
Gayesizdi gözyaşları ve tebessümler.
Gizlenmiştim kuytu köşelere,
Benden saklanıyordu mutluluklar,
Senden önce mutluluk yoktu.
Yoktu…
Sevdalanış yoktu senden önce
Sadece mısralara gebe bir hasretti
Şiirlere yansımış ümitsiz bir yakarıştı,
Gönlümün abisinde boğuluyordu sevdalar
Senden önce sevda yoktu.
İçimde çile duvarı örmüş ne kadar yokluk varsa sen yıktın.
Şimdi zincirini kırmış bir köle misali,
Sevdalı kollarına koşuyorum.
Senden önce hiç nefes almamışım meğer,
Şimdi seni yaşıyorum.
Yoktu…
Sevdalık yoktu senden önce
Ve yoklukta bitiyor insan sevince…
9 Mart 2012
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA