Online Üye
Online Ziyaretçi
İkisi de sesteştir ama eş değildir.
İkisi de insan dışı varlıktır ama onlarla verilmek istenen mesaj insanoğlunadır.
Ayrıca bu metinde yazılan ve serdedilenler dünya üzerinde yaşayan hiçbir iki ayaklıya yönelik değildir. Kasıtlı bir gönderme yoktur. Kahramanlar tamamen hayal ürünü olup bu konuda kahramanları birilerine benzeterek ciddiye almak gibi bir hataya düşmemeniz gerekir. Yine de siz bilirsiniz.
“Gülü tarife ne hacet ne çiçektir biliriz
İti tarife ne hacet ne köpektir biliriz”
Ömrümüz it ve gül arasında… İt dalaşı bir yanımız bir yanımız gül demeti… İt gibi korkarız kimi gün, kimi gün gül gibi kokarız. İyi ve kötü… Ve ne yazık ki iyiler hep ödüllendirilmiyor bu masalda! Ve kötüler hep cezalandırılmıyor bu anlatıda… Ne iyiler iyi olduğunun farkında ne de kötüler kötü olduklarının. Her iyi kötü hisseder kendini; her kötü de iyi…
Bu garabet eğitimde de böyledir ülkemde, siyasette de ekonomide de…
Şimdi kalkıp da itin sadakatliğinden söz açacaksınız belki de! Gülün sadakatsizliğinden dem vuracaksınız. Gül kokar oysa rengârenk açar; gönlü açar…İt öyle mi havlar, dişini gösterdi mi ısırır atasözleri dahi eskidi.
Gülü tarife ne hacet; her devrin bir gülü vardır. Âlemin gelmiş geçmiş tek gülü olduğu gibi… Bütün güller o gülün yansımasından gayri nedir ki!
Gül olmazsak bile gül gölgesinde olmalıyız her zaman. Ki üzerimize kokusu sinsin.
Gül olmazsak dahi gül bakışlı olalım ki dillerde düşmeyen bir şarkı olalım.
İt bitli olur, gül dikenli…
İt havlar, gül kokar.
İt ısırır, gül değer katar.
Ömrümüz gül gibi olsun.
Gül gibi koksun. Gül rengi bir yaşam sizin olsun.
Gülkurusu akşamlar tadınız olsun.
İtten aç ve çıplak haller uzak dursun. İtten ve bitten hikâyelerden nakıs olsun hayatımız. İt sürüsü akşamlarda huzurumuz kaçmasın.
İt artıklarla karnını doyurur gülün hizmetkârları vardır.
İt itliğini yaşatır her dem gül güllüğünü yaşatsın yeter.
Teşbihte hata olmaz, iti iti, bit biti; gül bülbülü, bülbül gülü davet eder.
Gül mevsiminde bağ bahçe şenlenir. Bülbül mağrurlanır. Aşk değerlenir.
Bahar gül yüzünden mana kazanır itibar görür.
Gül kokusu bütün bahçeyi doldurur.
Güle dost olmak için bütün çiçekler ayakaltında kalmayı dahi kabul eder. Onun yanında durmak onun güzelliğinden nemalanmak onun kokusundan ve havasından faydalanmak kendi güzelliklerine güzellik katar. Gül yüzlü gül sözlü gül özlü insanlardan zarar gelmez.
İt mevsiminde itler toplanır ürür habire… Çiftleşir uluorta, koklaşır alenen. Tehdit unsuru olur sürü olarak, saldırır, öldürür.
Oysa it soylu it sözlü it bakışlı garabetlerden her türlü kötülük gelir.
Gül iyilik çiçeğidir, güzellik sembolüdür nezaket remzidir; it kötülük çiçeğidir, hainlik sembolüdür, saldırganlık remzidir.
Güle yolcu olan çok vardır ite yolcu olan hiç yoktur.
Güle komşu olan çoktur ite komşu olan yoktur.
Güle mecbur olan çoktur ite mecbur olan yoktur.
Güle âşık olan mutlak vardır ite âşık olan asla yoktur.
Teşhis yoluyla anlatıyorum. İt ve gül aslında yoktur ama anlayana vardır. Mesaj olarak yolluyorum. İt ve gül temsilidir ama etrafınızda kesinlikle vardır.
Hainliğin serde olduğu, ihanetin kalpte var olduğu, insanların kuyusunu kazmanın sözde marifet olduğu, çamur atmanın özde saklı olduğu bir dünyada itten daha beliğ bir teşbih de bulamıyorum doğrusu!
Gülün nasıl bir çiçek olduğunu biliyorsunuz bunu tanımlamaya, betimlemeye, resmini çizmeye ve karikatürize etmeye lüzum dahi yoktur.
İtin de nasıl bir it olduğunu, nasıl uyuz olduğunu, nasıl kuduz olduğunu, nasıl pire torbasıyla yüklü olduğunu da söylememe lüzum yoktur.
Gül kötülük yapsa da asaleti vardır sürdürmez. Kabullenir yanlışını düzeltme yoluna gider. Yani anlayacağınız gül hata yapsa da yanlış yapsa da hoş görürsünüz çünkü onun kalbi olarak yaptığına inanmazsınız.
Eğer it herhangi bir kötülük yapsa - ufacık dahi olsa- onun kabalığından, hırsından, öfkesinden, hasetliğinden, kıskançlığından ve saldırganlığından yaptığına eminsinizdir.
Gülü ve iti çok iyi tanırsınız.
Gül naziktir hassastır, kaba ellerde yıpranır hoyrat ellerde solar.
İt kabadır kural tanımazdır, serseridir bir bakıma, berduştur ince ellerde kaçar.
Ömrümüz it ve gül arasında… İt dalaşı bir yanımız bir yanımız gül demeti… İt gibi korkarız kimi gün, kimi gün gül gibi kokarız.
Gülü tercih edenler dünyayı kurtarır iti tercih edenler dünyayı batırır.