BİR YANGINDAN ARTA KALAN ŞİİRLERİN ARDINDAN…
 

Yalnız bir şairim bu şehirde ben;

Yapayalnız bir şair bozuntusu!

Kül olunca şiirlerim ve de sen…

Bir ben kaldım bu şehrin en mutlusu!..

 

Bir yangından arta kalan kor gibi,

Söndü yüreğimde vuslat ateşi…

O anda yaşayıp da kıyameti,

Yaktım, yüreğimi yakan güneşi!..

 

Çıkmaz sokakların en çıkmazında,

Gerildi önüme en taş duvarlar.

Şair bu, şiirini yakmasın da,

Vefasız sevgililer mi yaksınlar?..

 

Fazlı ÇELİK

07.05.2002/ DEMİRCİ

 

Bu şiir, kül olmuş yüzlerce şiirimden arta kalan bir kor, küçük bir kıvılcımdır nice yangınlara gebe…

Kardeşim Emine SAVAŞ’ a  atfolunur…

 

( Bir Yangından Arta Kalan Şiirlerin Ardından… başlıklı yazı YALNIZKURT tarafından 23.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.