en çok yalnızlığım geçiyor bu sıralar kapımdan.
çağrışımlar çoğaldıkça irkiliyorum.
sen diyorum.
daha kaç kurşun çıkarılır,
kaç kurşunluk yüreğimden.
en çok senli yanıyla oynadığımdan mı
ya da gündüzleri geceye kattığımdan,
bilmiyorum...
gökte mavi hiç acele etmezken dünyaya rengini vermeye,
içimde bir telaş, korku. geç kalmışlık duygusu kendime.
iki kadehten azına satmasam senliğimi inan
inadımı bilirsin, aynadakiyle bile konuşmuyorum...
göz göre göre susuz bırakıp esişlerine umut demişim.
ve belki en çokda bundan yüzüme vuranın ayrılık acısı olması.
ki bunu da dün öğrendim bir türküye meylederken,
" baharım sendin " işte,
aşk kırgını yollarda dilimi kaybetmişken ben.
yok be gülüm
ıslah olmam dinime imanıma.
hele böyle güzelleşmiş
ve hele de iki kişilik denileni teke indirip
ne de güzel oynarken sen seni,
el kapılarında...
(
El Kapılarında başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
31.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
