İskele
ortada,
babaları sattığından ilk gençlik düşlerini gün denilene
ve evet; ben gibi !
faşizm'i bilen çocuklar bile kalmadı.
işçi dediğin ağa sanıp kendini,
ömrünü törpülerken binbir dua ile tezgah başında,
içinde arabesk öfke,
umut denilen en çok yine sana yakışıyor,
yine senin o hüzzam gözlerine.
yağmur var şehrimde.
bahar yaz arası hüzün.
ömrünü tamamlamış ahşap iskele misali
bir gıcırtı almışki yüreğimi, sorma.
tek mutluluk son denilende yine,
içine düşeceğimden belki.
bilsem ah,
bilsem nasılını da,
bilsem de geçip gitsem o son şarkının nağmelerine...
(
İskele başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
8.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
