Online Üye
Online Ziyaretçi
Tükenmez mevsimin yaman ayrılık
İnsanı perişan eder bilmezsin
Eşin kaybolursa kanadın kırık
Uçmayı unutur düşer bilmezsin
Cemalin seherde akla gelince
Bir yağmur gözlerde yağarken ince
Istırap bedende düşman böylece
Yürek şirazesi şaşar bilmezsin
Yalnızlık şehrine gider yolculuk
Haykırmak istersin kesilir soluk
Senden bile ala yaşar korkuluk
Bedenin külçeye döner bilmezsin
Serçeler tünemez sahipsiz meydan
Beklenenler nerde geçmiyor yoldan
Üşürken sokaklar çiseyen kardan
Omzundan hayaller tozar bilmezsin
Sözcükler gezinir ruhun devriye
Anlamlar kaybolur sahipsiz diye
Şiirler yeşermez nerde methiye
Şairler hüzünle pişer bilmezsin
Öyle zevk alırsın aşkın zehrinden
Ölüm bekler seni kaçılmaz birden
Heyecan duyarsın acı kederden
Şizofren sancılar coşar bilmezsin
Gündüzler geceden daha da soluk
Mazinin koynunda kalır mutluluk
İçerin yanardağ gözlerin çürük
Erir bakışların söner bilmezsin
Derine işlemiş acımaz yeri
Çekinmeden vurup indir neşteri
Çınlar kulağında veda sesleri
Sevdalar mazide yaşar bilmezsin
Kararır mavide kaybolan her renk
Tükenir ömrümüz yapraklara denk
Kaybolur desenler bozulur ahenk
Saçlara zemheri düşer bilmezsin
Zekeriya aşkın izleri yalan
Şarkılar türküler sözleri yalan
Mevsimler şaşırmış güzleri yalan
Sessizlik sinsice deler bilmezsin
Seslendirme: Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
11 Haziran 2012
Not: Bazen her şiir yazıldığı gibi okunmaz...