Bir seneden beri yokluðun azap,

Rahmetler gönlüme yaðmýyor baba!

Ziyan oldu mevsim, olmuþum harap,

Ülfetler kalbimi saðmýyor baba!

Nefessiz býraktýn kor âlemimi,

Hicranla bozdurdun nur kalemimi,

Þimdi estirmezken aþk meltemimi,

Himmetler özüme sýðmýyor baba!

Sen gittin gideli þafak aðlýyor,

Dilim neþe yýðmaz, dertle çaðlýyor,

Ellerim durmadan hüznü daðlýyor,

Ýzzetler seherde doðmuyor baba!

Dillerimde her an zikir yansa da,

Dizime sürekli nurlar konsa da,

Mahirlerim bana aþký sunsa da,

Mabetler illeti boðmuyor baba!

Pervane’nin eli yakar mersiye,

Artan hüsranlarla çoðaltýr gaye,

Her an hüzün yazar elde sermaye,

Suretler saadet yýðmýyor baba!