Toprağın
çocukları yazdırmasın mersiye,
Ellerime
dermanı sür artık Anadolu’m!
Sükût
ettirilmesin dilimdeki sermaye,
Sözlerime
ummanı ser artık Anadolu’m!
Milletimin
bağrında kurup durma işkence,
Deryalarda
tütmesin anlamsızca eğlence,
Yine yangın
güfteler öreyim ince ince,
Bağlarımdan
şeytanı dür artık Anadolu’m!
Beyazıtlar
solmasın Ankara ovasında,
Zümrüd ü
ankalarım şen olsun yuvasında,
Olmasın kor
dudaklar matemin havasında,
Bahar yüklü
harmanı ör artık Anadolu’m!
Yakmasın gönülleri
Mecnun’un akıbeti,
Canını ihya
etsin Leyla’nın marifeti,
Getir yine
köşküme bitimsiz muhabbeti,
Yaşatılan buhranı
gör artık Anadolu’m!
Yollarının
bağrında çoğalmasın sessizlik,
Neden
tıkanıyorsun, nedir bu nefessizlik?
Bağbanlarımda
şaha kalkmasın hevessizlik,
Bülbüllere
figanı ver artık Anadolu’m!
Meydanlarımda
yine çoğalsın Ata barı,
Güllerimin
döşünde yaşat sen itibarı,
Kâbusları yığmasın
gözlerimin pınarı,
Pervane’ye
zamanı der artık Anadolu’m!