//pembe düşler sokağının nemli odalarında

umut tacirleri cirit atardı gün boyu

solgun yüzler, yorgun bedenler yol alırdı umut çıkmazlarında

değişmez bir kaderin bitevi yazgısında//

 

 

pembe düşler sokağının hırçın çocukları toplanır bir bir

kınnik oynayan düşlerle avunur çocuksu sevinçler

nerede olduğunun ne önemi var

izbe ve köhne köşe başlarında,

saatlerin sinsi debdebelerinde vururken zaman

gazap üzümleri ekilir, metruk bir yerlerde

boy boy salkım salkım yetişir pembe düşlerde

 

 

 yıldızlarla nanik oynayan yaramazlar

bilirlerdi

pinokyo yalanlarıydı “yarınlar”

ve bu sokağın tüm kapıları

pembe düşler sokağına açılır .

sıvası dökük odaların hüzün kaplı duvarları

kederli ve asık suratlıdır

 

bir ayakları topal

ve kırık iskemle gibi hep duvara yaslanır

adamlığa soyunsalar çocuk yanları kanar

sevinçleri yarım kalır

nikotin kokan parmaklar gibi

sararan düşlerin tortusu çöker

tüm kasvetiyle sarılır keder

kiremitlerde raks eden yağmurun sesi

ateşböceği masalları fısıldardı kulaklarına

rüzgarın ıslığında meçhul koylara demirlerdi umutlar

akşamın kesif dumanlarıyla pejmürde

pembe düşler sokağında hüzün ne, nerede?

 

 

her neşe kendi hüznüne

her doğru kendi yanlışına sarılır

her kapı kendi çıkmazına açılırdı

zamanın hükümsüz saatlerinde

 

 

lastik ayakkabılar kaç kez yamanırdı

kaç dilek tutulurdu cuma akşamları

tütsüler kaç kez taşınırdı başlardan

kaç kez genizler yanardı dumanından

 

pembe düşler sokağının müdavimleri

kardeşin kardeşe kıydığı

acının yok sattığı

yağ, şeker, ekmek kuyruklarının

sırat köprüsüyle yarıştığı

gidip de dönmeyenlerin

“kayıp aranıyor”ların sokağı…

 

pembe düşler sokağı

tanrının tüm sabırları bağşettiği

tüm sefaletlerin mirasyedisi

acılarını yüreklerine kazıyanların mekânı…

 

anason kokusuna karışan kocakarı gülüşleri

duyulurdu şurdan buradan bitimsiz sohbetleri

ağıtlar, ninnilere, küfürlere karışır

“düşük haberleri yayılır

 taze gelinlerin

 

afaroz edilmiş gülüşler

giyotin kaçığı başlar

u m u t l a r 

u m u t l a r 

u m u t l a r

pal sokağından yukarı

midak sokağı’na akar

 

 

 

 

ŞİİRİME  SESİYLE CAN VEREN, SAYIN HEMŞEHRİM, YAZIN DOSTUM, SEVGİLİ KARDEŞİM  “e d i b / a h m e t”  BEYEFENDİYE SONSUZ TEŞEKKÜRLERİMLE...







( Pembe Düşler Sokağı başlıklı yazı Mevlüt GÖZDE tarafından 23.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu