Online Üye
Online Ziyaretçi
ÜÇ
BOYUTLU HAYAT
İlk hayat,
Kısaydı ama
Bütün kötülüklerden
uzak ve sakindi.
Çok güzeldi ilk yaşamım
benim.
İlahî bir güç hep yanımdaydı.
Her zaman…
Münafıklar, şeytanlar
Yalancılar bile yoktu
Orada…
Ne sıcaktan bunalmak,
Ne soğuktan donmak
vardı.
Yemek, içmek ne demek
Bilen yok.
Anlatılmayacak kadar çok
mutluydum orada.
Her başın bir sonu
olduğu gibi,
Kısa mutluluğumun da
sonu geldi
Bir anda.
II
İkinci hayat,
Artık huzur yok
Mutluluk yok
İkinci hayata başladım,
Farkında bile
olmadan.
Anam doğurdu beni,
Artık çok geride kalmıştı
mutlu dünyam
Ağlıyordum…
Bu çirkef dünyaya
geldiğim için.
Ama etrafımdakiler
Hep güldüler benim ağlamama
Ve çok mutluydu hepsi
bundan.
Ben ağlıyordum geride
bıraktığım dünyama
Ve hepsi çok
mutluydu.
Ben ağlıyordum…
Geride bıraktığım dünyama
Onlar,
Onlar gülüyorlardı
bana…
Ben ağlıyordum.
Ben biliyordum,
Ondan ağladım, hep hıçkırarak.
İkinci dünyada savaş
vardı
Şeytan vardı,
Kan vardı
185
Zulüm vardı.
Acı vardı
İnsanlar caniydi
zaman zaman
Öldürdüklerinin arasında
,
Çocuklar da vardı
Yalancılar, hilekârlar
Münafıklar doluydu,
Her yan…
Ben,
Gelmek istemedim
buraya
Ağlıyordum.
Avazım çıktığı kadar
Bağırıyordum.
Etrafımdakiler,
Neden bilmem
Hep güldüler ve
mutluydular
III
İmtihan içinmiş gönderilmem
buraya,
Sonrasında gideceğim
yine başka dünyaya
Burada her şey,
Çok karmaşık
Ama düzeltebilirim.
Seçme gücüm var benim
Sevebilirim,
Bu dünyada her şeyi
Öğrenebilirim Rabbim,
Hatırına yaratılan
kulunu sevmeyi.
Mutluyum, başarırsam.
İstiyorum.
Hayatımda olmasın kırgınlıklar,
Kederler, üzüntüler,
savaşlar…
Ben öyle istiyorum
Ben sevgiyi
istiyorum.
Sevmeyi istiyorum
herkesi
Her şeyi… Sevmeyi.
Böyle güzel değil mi?
Keşke başarabilseydim.
Sevgiyle tıka basa
doldursaydım
Kalbimi…
Kırmasaydım kimseyi,
İncitmeseydim, keşke
bir karıncayı bile
Eziliyorum bu yükün
vebaliyle.
187
Üzülüyor, üzülüyorum
Af dilemek istiyorum.
Her şeyden…
Affederler mi?
Ne olur bağışlasınlar
beni.
Ben her şeyi ,
Onları da çok ama çok
seviyorum
Haykırmak istiyorum
avazım çıktığı kadar,
Bu kelimeyi.
Seviyorum, seviyorum,
seviyorum
Rabbim seni çok
seviyorum.
Yarattığın her şeyi
seviyorum.
Rabbim bu ne güzel
duygudur.
Ne olur bana daha
fazla sevgi ver.
Ver ki daha da çok
sevebileyim
Sanki mutluluğum gücüm
kuvvetim,
Onda saklı her daim
Sevgi olursa eğer,
Üzüntüler de güzel
IV
Ne çabuk geçti zaman!
Geldi yine göçün
geldiği zaman.
Kazandımsa bir gönül,
Ey Tanrım!
Ne mutlu bana
Ama kırdıysam fark
etmeden de
Olsa bir gönül…
Var ya işte ben ondan
korktum bir ömür
Rabbim sen büyüksün.
Bağışlayıcısın,
Affı seversin,
Gafursun, Rahimsin,
Azizsin.
Sen affı seversin
Korkuyorum Rabbim!
Ya kullar affetmez
ise?
Gitmeden af diliyorum
hepsinden.
Ne olur,
Affedin istiyorum.
Yolculuğum yaklaştı
biliyorum.
Ebedî hayatı
istiyorum ben.
Ben Kevser’i özlüyorum
Cenneti düşlüyorum.
Ayrılırken buradan,
Benim yüzümde,
Mutluluktan bir damla
gözyaşı.
189
Çevremdekiler ağlıyorlar
Hep bana.
Nedendir bilmem?
Oysa ben,
Çok mutluyum gidişimden…
Geldiğimde gülüyorlardı
oysaki…
İstemeden geldiğim bu
yerden
Gidebildiğim için.
Bu,
Benim
vuslat günüm…